Materiały zużyte do produkcji próbek

Prowadzę działalność produkcyjno-handlową, którą rozliczam w oparciu o podatkową księgę przychodów i rozchodów. Poza główną produkcją wytwarzam również próbki moich wyrobów, które przeznaczam na cele reklamy. Czy koszt materiałów zużytych do produkcji próbek powinien być zaewidencjonowany w kolumnie 10 podatkowej księgi?

Wartość materiałów zużytych do produkcji próbek należy ująć w księdze w kolumnie 13 "pozostałe wydatki".

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 updof. Oznacza to, że podatnik może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki, które mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganego przychodu.

Przekazywanie próbek umożliwia rozpowszechnianie informacji o wyrobach, a co za tym idzie, wpływa na kształtowanie popytu. Koszty wytworzenia tych próbek są więc związane z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami. Oznacza to, że koszty te można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Skoro próbki nie zostały przekazane do sprzedaży, tylko służą pośrednio osiągnięciu przychodu, ich wartość w momencie przekazania należałoby ująć w księdze w kolumnie 13 "pozostałe wydatki". Z uwagi jednak na to, iż wartość próbek według kosztu wytworzenia znajduje się już w kosztach przedsiębiorstwa, należy ją wyksięgować z tych kolumn księgi, w których zostały uprzednio ujęte. Zapisu tego dokonuje się kolorem czerwonym lub ze znakiem minus.

Trzeba przy tym pamiętać, że na koszt wytworzenia składają się wszelkie koszty związane bezpośrednio i pośrednio z przerobem materiałów - z wyłączeniem kosztów sprzedaży wyrobów gotowych (§ 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - Dz. U. z 2017 r. poz. 728). W celu ustalenia jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu podatnik powinien sporządzić kalkulację jednostkową, uwzględniającą poniesione rzeczywiste koszty bezpośrednie i pośrednie ujęte w podatkowej księdze. Na wartość jednostkowego kosztu wytworzenia wpływają m.in.:

• koszty zakupu materiałów (podstawowych i pomocniczych) zużytych do wykonania wyrobu,
   
• wartość wynagrodzeń pracowników oraz składki ZUS od tych wynagrodzeń (w części finansowanej przez płatnika),
   
• czy koszty zużytej w tym celu energii.

Przeprowadzona przez podatnika kalkulacja jednostkowego kosztu wytworzenia wyrobu powinna pozwolić na obliczenie, jaka część kosztów składała się na wytworzenie jednej sztuki wyrobu.

Przekazując potencjalnym klientom próbki produkowanych wyrobów, podatnik powinien udokumentować tę czynność dowodem księgowym spełniającym warunki określone w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.