Klasyfikacja składnika majątku jako odrębnego środka trwałego

Zakupiliśmy noże tokarskie, które będą współpracowały z różnymi tokarkami. Cena netto pojedynczego noża przekraczała kwotę 3.500 zł. Czy pojedyncze noże tokarskie mogą stanowić samodzielne środki trwałe, czy też należy o ich wartość zwiększyć wartość początkową jednej z tokarek?

W opisanym przypadku pojedyncze noże tokarskie stanowią samodzielne środki trwałe.

O zaliczeniu nabytego składnika majątku do środków trwałych przesądza spełnienie warunków określonych w art. 22a ust. 1 updof i art. 16a ust. 1 updop. Na podstawie tych przepisów amortyzacji podlegają (z zastrzeżeniem niemającym zastosowania w omawianym przypadku) stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. maszyny, urządzenia i inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do tych przepisów dany przedmiot, aby był uznany za środek trwały, musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
   
• w dniu przyjęcia do używania być kompletny i zdatny do użytku,
   
• przewidywany okres jego używania musi być dłuższy niż rok,
   
• być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddany do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.

Rozwinięcie zakresu przedmiotowego środków trwałych, o których mowa w art. 22a ust. 1 updof i art. 16a ust. 1 updop, ma miejsce w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz. U. nr 242, poz. 1622.

Z rozporządzenia tego wynika, że grupa 4 KŚT - "Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania" obejmuje m.in. rodzaj 410 "Tokarki". W uwagach szczegółowych zamieszczonych do tej grupy zapisano, że za odrębne obiekty objęte grupą 4 uważa się poszczególne maszyny, urządzenia i aparaty (w tym maszyny automatyczne i półautomatyczne) oraz agregaty i zespoły urządzeń wraz ze stałym wyposażeniem (powiązane konstrukcyjno-technologicznie ze sobą w agregaty, zespoły lub linie obróbki albo ciąg technologiczny). W skład poszczególnych obiektów oprócz właściwej maszyny, urządzenia, aparatu, zespołu, agregatu wchodzą fundamenty, podpory, konstrukcje wsporcze, ogrodzenia i obudowy ochronne oraz normalne wyposażenie należące do obiektu oraz wyposażenie dodatkowe i specjalne związane na stałe z danym obiektem.

Nóż tokarski może stanowić wyposażenie konkretnej tokarki. W takim przypadku wydatek poniesiony na jego zakup zwiększy wartość początkową tokarki.

W pytaniu wskazano natomiast, że zakupione noże tokarskie będą współpracowały z różnymi tokarkami. Uzasadnione jest więc ująć każdy pojedynczy nóż w ewidencji środków trwałych jako odrębny obiekt inwentarzowy - oczywiście zakładając, że spełnia on wszystkie warunki określone dla środków trwałych.

Jednym z podstawowych kryteriów stanowiącym o klasyfikacji danej rzeczy jako odrębnego środka trwałego podlegającego amortyzacji jest kwestia jego kompletności i przydatności do używania. Z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 maja 2016 r., nr IBPB-1-2/4510-462/16/KP wynika, że warunek ten należy oceniać z punktu widzenia samych narzędzi (w powołanej interpretacji były to formy wtryskowe współpracujące z różnymi wtryskarkami), a nie z punktu widzenia maszyny, z którą narzędzia mogą współpracować.

Środek trwały w postaci noża tokarskiego będzie podlegał amortyzacji począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ujęto go w ewidencji środków trwałych.