Jednorazowa amortyzacja części wartości środka trwałego

Spółka z o.o., która rozpoczyna działalność gospodarczą, spełnia warunki do jednorazowej amortyzacji. Czy chcąc skorzystać z tej możliwości, spółka musi zamortyzować środek trwały w 100%, czy może tylko częściowo go zamortyzować, a w następnych latach realizować odpisy na zasadach ogólnych?

Spółka nie musi w jednym roku zamortyzować środka trwałego w całości. Może w pierwszym roku dokonać odpisu w dowolnej wysokości mieszczącej się w ustawowym limicie przewidzianym dla jednorazowej amortyzacji.

Na podstawie art. 16k ust. 7 updop, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych. Jednorazowej amortyzacji dokonuje się w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Łączna kwota tych odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro. W 2017 r. podatnicy mogą dokonać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych do wysokości nieprzekraczającej 215.000 zł.

Z jednorazowej amortyzacji nie mogą jednak skorzystać podatnicy CIT rozpoczynający działalność, którzy zostali utworzeni:

• w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo
   
• w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo
   
• przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro.

Podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą mają możliwość dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego tylko w roku rozpoczęcia działalności. W następnych latach takiego odpisu mogą dokonać tylko te firmy, które są małymi podatnikami.

Ustawodawca wprowadził limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, który wynosi równowartość kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów i ustanowił, że ulga jest pomocą de minimis. Przekroczenie limitu 50.000 euro lub limitu pomocy de minimis sprawia, że całej wartości środka trwałego nie można jednorazowo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Poza tym nie ma innych ograniczeń dotyczących wysokości jednorazowych odpisów. Wobec tego podatnik nie musi w jednym roku zamortyzować środka trwałego w całości. Może sam określić wysokość jednorazowego odpisu.

Stosownie do art. 16k ust. 8 updop, podatnicy, którzy skorzystają z jednorazowej amortyzacji, od następnego roku podatkowego dokonują odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną, tj. zgodnie z art. 16k ust. 1 updop, lub metodą liniową, tj. zgodnie z art. 16i updop. Przy czym suma odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie może przekroczyć wartości początkowej tego środka.