Ustalanie zatrudnienia w agencji pracy tymczasowej

Czy agencja pracy tymczasowej powinna wliczać pracowników tymczasowych do poziomu zatrudnienia w celu prawidłowego ustalenia statusu przedsiębiorcy na potrzeby JPK?

Przypomnijmy, że terminy stosowania przepisów o JPK zależą od statusu przedsiębiorcy. Z kolei status przedsiębiorcy ustala się na podstawie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, w oparciu o średnioroczne zatrudnienie (ilość pracowników) i parametry finansowe (tj. roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych, sumę aktywów bilansu) za ostatnie dwa lata obrotowe.

Średnioroczne zatrudnienie określa się w przeliczeniu na pełne etaty, a przy jego obliczaniu nie uwzględnia się pracowników przebywających na urlopach macierzyńskich, urlopach na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopach ojcowskich, urlopach rodzicielskich i urlopach wychowawczych, a także zatrudnionych w celu przygotowania zawodowego (patrz: art. 109 ust. 1-2 ww. ustawy o swobodzie działalności gospodarczej).

Zgodnie z art. 2 Kodeksu pracy, pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej nie wprowadza odrębnej definicji pracownika. Dla potrzeb ustalania statusu przedsiębiorcy, należy więc, naszym zdaniem, uwzględnić definicję z Kodeksu pracy.

Szczegółowe regulacje dotyczące zatrudniania pracowników tymczasowych przez agencje pracy tymczasowej zawiera ustawa z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 360). Pracą tymczasową jest wykonywanie na rzecz danego pracodawcy użytkownika zadań o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym lub takich, których terminowe wykonanie przez pracowników zatrudnionych przez pracodawcę użytkownika nie byłoby możliwe, a także których wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez pracodawcę użytkownika. W ustawie wskazano, że dla zatrudnienia tymczasowego charakterystyczny jest udział trzech podmiotów: pracownika tymczasowego, agencji pracy tymczasowej i pracodawcy użytkownika. Pracownik tymczasowy jest zatrudniany przez agencję pracy tymczasowej w celu wykonywania pracy tymczasowej na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy użytkownika (patrz: art. 2 ww. ustawy). Agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników tymczasowych na podstawie umowy o pracę na czas określony (patrz: art. 7 ww. ustawy). Z tego wynika, że pracownik tymczasowy jest pracownikiem agencji pracy tymczasowej.

W konsekwencji, agencja pracy tymczasowej przy obliczaniu średniorocznego zatrudnienia na potrzeby JPK powinna, naszym zdaniem, uwzględniać pracowników tymczasowych.