Zaliczka po powrocie do kraju

Na gruncie polskich przepisów prawa podatkowego, zagraniczny pracodawca, który nie posiada w Polsce siedziby (zakładu, oddziału ani przedstawicielstwa), nie jest zobowiązany do naliczenia, poboru i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w Polsce. Oznacza to, że nie jest w Polsce płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wynagrodzeń wypłaconych pracownikowi będącemu polskim rezydentem.

Taki pogląd prezentują również organy podatkowe w swoich wyjaśnieniach (m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 29 września 2015 r., nr IPPB4/4511-728/15-4/MP).

Natomiast polski rezydent, który został zatrudniony przez zagranicznego pracodawcę na terytorium państwa, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z zastosowaniem metody proporcjonalnego odliczenia (m.in. z pracy w Belgii, Holandii lub USA), powinien do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócił do Polski, wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy, obliczoną zgodnie z art. 44 ust. 3a, 3c oraz 3e ustawy o PDOF. Obowiązek ten wynika z art. 44 ust. 7 tej ustawy.

Stosownie do tych przepisów, zaliczka na podatek dochodowy wynosi 18% dochodu uzyskanego za granicą (podatnik może jednak zastosować stawkę 32%).

Dochód ten oblicza się jako nadwyżkę przychodów nad zryczałtowanymi kosztami uzyskania przychodu ze stosunku pracy, pomniejszoną o zapłacone przez podatnika składki na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o PDOF.

Obliczoną zaliczkę można pomniejszyć o podatek zapłacony za granicą oraz o zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b ustawy o PDOF (do wysokości nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru tej składki).

Jeżeli termin płatności zaliczki przypada po zakończeniu roku podatkowego, to podatek należy wpłacić w terminie złożenia zeznania PIT-36 za ten rok.

Natomiast osoby, które pracowały w państwie, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, przewidującą metodę wyłączenia z progresją (m.in. w Irlandii, Francji, Hiszpanii, Niemczech, Szwecji lub w Wielkiej Brytanii), po powrocie do Polski nie muszą płacić zaliczki na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w tym państwie.

Dochody uzyskane z pracy w tych państwach są bowiem w Polsce zwolnione od opodatkowania i uwzględnia się je wyłącznie w celu ustalenia stopy procentowej służącej do opodatkowania dochodów krajowych w rocznym zeznaniu podatkowym.