Wartość początkowa samochodu osobowego przekraczająca równowartość 20.000 euro

Z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOP i art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o PDOF wynika, iż nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez NBP z dnia przekazania samochodu do używania.

Jeżeli zatem cena zakupu samochodu osobowego, powiększona o koszty związane z zakupem, przekroczy ww. 20.000 euro, to od nadwyżki ponad tę kwotę naliczana amortyzacja nie będzie mogła być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

WAŻNE: Nie jest możliwe przyjęcie rozwiązania polegającego na zaliczaniu całości odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów do momentu, gdy łączna suma tych odpisów zrówna się z kwotą 20.000 euro, a następnie kontynuowanie amortyzacji z pełnym wyłączeniem odpisu z kosztów uzyskania przychodów.

Podobnie uznał NSA w wyroku z 27 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 2241/11:

"(...) Wskazane znaczenie ww. art. 16 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. zakłada użycie zwrotu "w części" jako synonimu określeń "jeden z elementów większej całości", "do pewnego stopnia". Tym samym wyrażenie "w części" należy odnosić wyłącznie do proporcji odpisu amortyzacyjnego, która dotyczy wartości samochodu wyższej aniżeli 20.000 euro, nie zaś do sumy dokonanych odpisów amortyzacyjnych, jak twierdzi spółka. W przeciwnym razie za zbędne należałoby uznać w przepisie słowa "ustalonej od wartości samochodu", gdyby bowiem było tak jak uważa strona, wystarczyłoby sformułowanie, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego "w części przewyższającej równowartość 20.000 euro".

(...) Stanowisko spółki wywodzące, że podatnik może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartość odpisów amortyzacyjnych w całości, aż do ich zrównania z równowartością 20.000 euro, a w kolejnych okresach nie uwzględniać naliczonych odpisów w kosztach, kłóci się z istotą rozłożenia w czasie (określonym ustawowo - w przypadku samochodów osobowych na okres 5 lat) kosztów nabycia środków trwałych i powodowałoby uwzględnienie dopuszczalnego limitu wydatków na samochód osobowy w kosztach uzyskania przychodów w czasie krótszym niż przewidziany okres amortyzacji. (...)"

Natomiast ustawa o rachunkowości nie zawiera żadnego ograniczenia kwotowego w zakresie ujmowania w kosztach podatkowych odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych. W związku z tym odpisy amortyzacyjne od całej wartości początkowej takiego pojazdu odnoszone są w koszty działalności operacyjnej. Mając jednak na uwadze zasady obowiązujące dla celów podatku dochodowego, zasadnym jest wyodrębnienie, w ewidencji analitycznej, amortyzacji: stanowiącej i niestanowiącej kosztów uzyskania przychodów.