Podatnicy rozliczający się według skali podatkowej

U podatników stosujących opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej według skali podatkowej dochód z tej działalności jest przyjmowany do ustalenia podstawy obliczenia podatku (podstawy opodatkowania). Ustalenia podstawy opodatkowania u ww. podatników dokonuje się na podstawie prowadzonej przez nich ewidencji księgowej, tj. podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych.

Dochód z działalności gospodarczej zasadniczo stanowi nadwyżka sumy przychodów z działalności gospodarczej nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (podatnicy prowadzący podatkowe księgi przychodów i rozchodów uwzględniają przy tym różnicę między wartością remanentu końcowego i początkowego lub początkowego i końcowego). Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przypomnijmy, iż przychodami z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po pomniejszeniu o wartość zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Natomiast koszty uzyskania przychodów ww. podatnicy zasadniczo ustalają w rzeczywistej wysokości, zaliczając do nich koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wyłączonych z tej kategorii na podstawie art. 23 ustawy o PDOF.

Przychody z działalności gospodarczej ww. podatników mogą być zwolnione z PIT w ramach tzw. ulgi na powrót, dla rodzin 4+ lub pracujących seniorów (do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł) - kwestie te tu pomijamy.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania ww. podatnik ma prawo odliczyć od dochodu m.in.:

• straty z działalności gospodarczej poniesione w poprzednich latach podatkowych (na ten temat piszemy w pkt 4 tego dodatku),
• składki określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących (odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód/przychód zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku),
• wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego dokonane przez podatnika w roku podatkowym, do wysokości określonej w przepisach o indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego,
• składki członkowskie zapłacone na rzecz związków zawodowych, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 840 zł,
• wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne,
• darowizny, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF (na ten temat piszemy w pkt 7 tego dodatku).