Korekta kosztów uzyskania przychodów w przypadku błędnie dokonanych odpisów amortyzacyjnych

Maszyna nabyta w 2023 r. na potrzeby działalności została zakwalifikowana do niewłaściwej grupy KŚT. To spowodowało, że odpisy amortyzacyjne były dokonywane według błędnie określonej stawki amortyzacyjnej (10% zamiast 4%). Czy należy zmienić stawkę amortyzacyjną, a koszty podatkowe z tytułu błędnie rozliczonej amortyzacji skorygować wstecznie?

Tak, w opisanych okolicznościach należy zmienić stawkę amortyzacyjną oraz dokonać korekty kosztów za okresy rozliczeniowe, w których wskutek stosowania błędnej stawki amortyzacyjnej zawyżono koszty z tytułu amortyzacji.

Art. 22 ust. 8 updof stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o updof oraz z uwzględnieniem art. 23 updof. Stosownie do tych przepisów podatnik powinien dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, stosując stawki amortyzacyjne zawarte w Wykazie stawek amortyzacyjnych, przyporządkowane do odpowiedniej grupy, podgrupy lub rodzaju KŚT, do której zalicza się dany środek trwały. Zatem w razie stwierdzenia nieprawidłowości w kwestii zakwalifikowania środka trwałego według KŚT oraz stosowania nieprawidłowo ustalonej stawki amortyzacyjnej, błędy w tym zakresie powinny zostać usunięte tak, aby odpisy amortyzacyjne były przez podatnika dokonywane zgodnie z art. 22i updof. To oznacza konieczność skorygowania zapisów w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ponadto w konsekwencji ustalenia nowej (prawidłowej) wartości dotychczas dokonywanych odpisów amortyzacyjnych, podatnik obowiązany będzie do wstecznej korekty kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu. Co do zasady wyrażonej w art. 22 ust. 7c updof, korekty kosztów uzyskania przychodów dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Ma ona jednak zastosowanie, gdy korekta kosztu, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. W analizowanym przypadku przyczyną zawyżenia kosztów uzyskania przychodów był błąd popełniony na etapie ustalenia stawki amortyzacyjnej. Tym samym korekty kosztów należy dokonać ze skutkiem wstecznym - od momentu wystąpienia nieprawidłowości, czyli od momentu ujęcia odpisów amortyzacyjnych w kosztach uzyskania przychodów w 2023 r.