Ulga prorodzinna

Ulga na dzieci (zwana również ulgą prorodzinną) została uregulowana w art. 27f updof. Skorzystanie z tej ulgi, co do zasady, polega na odliczeniu od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej określonej kwoty ulgi.

Dochody dziecka

Ulga na dzieci, zwana również ulgą prorodzinną, co do zasady przysługuje na małoletnie dzieci, ale pod pewnymi warunkami ulga ta przysługuje również podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Mowa tu m.in. o pełnoletnich dzieciach do ukończenia 25. roku życia, uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Polsce oraz w innym państwie.

Ulgi na pełnoletnie dziecko nie stosuje się, jeżeli uzyskało ono w roku podatkowym:

• dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej lub dochody z niektórych kapitałów pieniężnych lub
• przychody zwolnione z PIT w ramach ulgi dla młodych i w ramach ulgi na powrót

w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 240 ze zm.), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Od 1 marca 2022 r. renta socjalna wynosi 1.338,44 zł, a więc aktualnie jej dwunastokrotność to kwota 16.061,28 zł. Kwota ta wyznacza zatem limit zarobków (dochodów/przychodów) pełnoletniego dziecka w celu skorzystania z ulgi prorodzinnej w 2022 r.

Zwrot nieodliczonej części ulgi

W zakresie ulgi na dzieci zmodyfikowane zostały również przepisy dotyczące zasad ustalania kwoty zwrotu nieodliczonej części ulgi. Dotyczy to sytuacji, gdy kwota przysługującego odliczenia jest wyższa od kwoty odliczonej w zeznaniu. Podatnikowi wówczas może przysługiwać zwrot kwoty stanowiącej różnicę między kwotą przysługującego podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną w zeznaniu podatkowym.

Zgodnie ze zmienionym brzmieniem art. 27f ust. 9 updof, kwota stanowiąca omawianą różnicę nie może przekroczyć sumy:

1) podlegających odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a updof, pomniejszonych o składki odliczone w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2 updof, lub na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,

2) składek na ubezpieczenie zdrowotne, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, pomniejszonych o składki odliczone w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2 updof, lub na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,

3) składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a updof, zapłaconych ze środków podatnika od przychodów zwolnionych od podatku w ramach ulgi dla młodych, ulgi na powrót z zagranicy, ulgi dla rodzin 4+ i dla pracujących seniorów, z wyjątkiem przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania podatkiem liniowym, opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej albo zasady określone w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.