Zaliczenie kwoty zwrotu VAT na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych

Jeżeli u podatnika nie występują zaległości podatkowe wraz z odsetkami za zwłokę, odsetki za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, koszty upomnienia ani bieżące zobowiązania podatkowe, to na podstawie art. 76 § 1 i art. 76b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 540 ze zm.) podatnik może złożyć wniosek o zaliczenie kwoty zwrotu na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Organ podatkowy, u którego powstała nadpłata, będący organem KAS, może również zaliczyć nadpłatę na poczet niepodatkowych należności budżetowych o charakterze publicznoprawnym, w rozumieniu art. 60 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1634), do których wymiaru lub poboru jest właściwy inny organ KAS (art. 76 § 1a Ordynacji). Podkreślić należy, że obecnie nie ma konieczności składania odrębnego wniosku w tej sprawie.

Niezależnie od tego, w jakim terminie przysługuje podatnikowi zwrot podatku VAT (60 dni, 25 dni czy 180 dni), organ podatkowy zanim dokona zwrotu, analizuje, czy podatnik nie posiada zaległości podatkowych.

W pierwszej kolejności kwota zwrotu zaliczana jest na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, kosztów upomnienia, bieżących zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych.

W sytuacji gdy kwota zwrotu nie pokrywa w całości kwoty zaległości wraz z odsetkami, to zwrot zalicza się proporcjonalnie na poczet zaległości podatkowej oraz kwoty odsetek za zwłokę w stosunku, w jakim w dniu złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku, pozostaje kwota zaległości podatkowej do odsetek za zwłokę.

W myśl art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe z różnych tytułów, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet podatku zgodnie ze wskazaniem podatnika, a w przypadku braku takiego wskazania - na poczet zobowiązania podatkowego o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zobowiązań podatkowych podatnika. W przypadku gdy na podatniku ciążą zobowiązania podatkowe, których termin płatności upłynął, dokonaną wpłatę zalicza się na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności we wskazanym przez podatnika podatku, a w przypadku braku takiego wskazania lub braku zaległości podatkowej we wskazanym podatku - na poczet zaległości podatkowej o najwcześniejszym terminie płatności spośród wszystkich zaległości podatkowych podatnika.

Zgodnie z art. 62 § 6 zaliczeniu na poczet zaległości podatkowej, o którym mowa w art. 62 § 1 zdanie drugie, nie podlegają wpłaty dokonane na poczet ryczałtu od przychodów zagranicznych osób przenoszących miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów oraz podatku akcyzowego z tytułu importu towarów.

Zdaniem WSA w Szczecinie (zawartym w wyroku z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 212/19, orzeczenie prawomocne) dyspozycja podatnika o zaliczeniu nadpłaty na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych może wiązać organ jedynie w przypadku, gdy podatnik ten nie posiada zaległości podatkowych. W sytuacji natomiast, gdy zaległości istnieją nadpłata powinna być z urzędu zaliczona na poczet zaległości.

Jeżeli zatem podatnik, który wykazał w rozliczeniu kwotę do zwrotu, nie posiada zaległości podatkowych, może kwotę tę przeznaczyć na pokrycie zobowiązań w innych podatkach.