Korekta kosztu wyrażonego w walucie obcej

Spółka dokonuje zakupu towarów od kontrahenta z Holandii. Za dostarczony towar otrzymuje fakturę i przelicza ją według kursu waluty z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia. W miesiącu sprzedaży towaru koszt wynikający z faktury zalicza do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z zawartą z kontrahentem umową, po spełnieniu określonych w niej warunków, spółka otrzymuje od kontrahenta fakturę korygującą z tytułu obniżki ceny za nabyte od niego, a następnie sprzedane przez spółkę towary. Spółka koryguje koszty uzyskania przychodów w bieżącym okresie, tj. w miesiącu, w którym otrzyma fakturę korygującą, przeliczając kwotę wynikającą z faktury korygującej według kursu waluty, jaki był zastosowany do przeliczenia kwoty wynikającej z faktury pierwotnej. Czy takie postępowanie jest prawidłowe?

Tak. W tym przypadku korekta kosztów podatkowych powinna nastąpić w bieżącym okresie rozliczeniowym. Do przeliczenia na złote kwoty w walucie obcej wynikającej z faktury korygującej należy przyjąć kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury pierwotnej.

Poruszone w pytaniu problemy sprowadzają się do omówienia dwóch kwestii. Pierwsza z nich dotyczy momentu dokonania korekty kosztów, a druga kursu waluty właściwego do przeliczenia kwoty wynikającej z faktury korygującej.

Moment dokonania korekty kosztów podatkowych

Rozwiązania przyjęte w przepisach obu ustaw o podatku dochodowym przewidują, że jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Jeżeli we wskazanym okresie rozliczeniowym, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów. Takie zasady postępowania wynikają z art. 22 ust. 7c i 7d updof oraz art. 15 ust. 4i i 4j updop.

Jak wynika z powołanych przepisów, moment skorygowania kosztów uzależniony jest od przyczyny korekty. Jeśli konieczność jej dokonania spowodowana została błędem rachunkowym bądź inną oczywistą omyłką, wówczas podatnik zobowiązany jest cofnąć się do okresu, w którym obciążył koszty podatkowe kwotą wynikającą z faktury pierwotnej. Natomiast inne powody korekty kosztów, np. otrzymanie rabatu potransakcyjnego czy zwrot towaru sprzedawcy, nie skutkują taką koniecznością. Podatnik koryguje koszty "na bieżąco", w dacie otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty np. faktury korygującej.

Odnosząc poczynione wyjaśnienia do stanu faktycznego przedstawionego w pytaniu, należy uznać, że postępowanie spółki jest prawidłowe. Powodem wystawienia przez kontrahenta faktury korygującej jest udzielenie spółce rabatu na nabyty przez nią towar. Stąd korekta kosztów podatkowych w bieżącym okresie rozliczeniowym jest właściwa.

Kurs waluty do przeliczenia kosztów z faktury korygującej

Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu (art. 11a ust. 2 updof i art. 15 ust. 1 zdanie drugie updop). Wyznaczając kurs, według którego koszt w walucie obcej zostaje przeliczony na złote, należy uwzględnić przepisy dotyczące ustalania różnic kursowych. W art. 24c ust. 7 updof i art. 15a ust. 7 updop ustawodawca określił m.in., że za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku), a w przypadku ich braku - z innego dowodu. Oznacza to, że do przeliczenia wartości kosztu poniesionego w walucie obcej, udokumentowanego fakturą, należy przyjąć kurs średni ogłoszony przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego datę wystawienia faktury.

Jak już niejednokrotnie wyjaśnialiśmy na łamach czasopisma, faktura korygująca nie dokumentuje odrębnego, niezależnego zdarzenia gospodarczego, lecz odnosi się ściśle do stanu zaistniałego w przeszłości. Punktem odniesienia do dokumentu korygującego jest zatem faktura pierwotna. Wobec tego do przeliczenia na złote kosztu uzyskania przychodu w związku z otrzymaniem faktury korygującej należy zastosować kurs, jaki został przyjęty do przeliczenia faktury pierwotnej.

Zatem także w tej kwestii postępowanie spółki jest prawidłowe.