Zaświadczenie potrzebne do skorzystania z jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego

Podatnik zakupił samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Okręgowa stacja kontroli pojazdów przeprowadziła dodatkowe badanie techniczne i wydała zaświadczenie, w którym potwierdziła, że pojazd odpowiada dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla pojazdu, o którym mowa w ustawie o VAT. Czy takie zaświadczenie jest wystarczające, by móc skorzystać z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego do wysokości 50.000 euro?

Zaświadczenie wydane dla celów VAT może nie być honorowane na potrzeby stosowania jednorazowej amortyzacji.

Jednorazowej amortyzacji określonej w art. 22k ust. 7 updof i art. 16k ust. 7 updop podlegają środki trwałe zaliczane do grupy 3-6 i 8 KŚT oraz środki transportu (grupa 7 KŚT), z wyłączeniem samochodów osobowych. Przy czym mogą z niej korzystać wyłącznie mali podatnicy oraz podatnicy, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej. Jednorazowego odpisu można dokonać w roku podatkowym, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.

Jednorazowej amortyzacji podlega pojazd, jeśli spełnione są warunki o uznaniu go za samochód inny niż samochód osobowy. Jak wynika z definicji zawartej w art. 5a pkt 19a updof i art. 4a pkt 9a updop, samochód osobowy to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

• klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
   
• z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

• agregat elektryczny/spawalniczy,
   
• do prac wiertniczych,
   
• koparka, koparko-spycharka,
   
• ładowarka,
   
• podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
   
• żuraw samochodowy,

d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 5d updof i art. 4c updop, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych:

1) pod lit. a i b - stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań,

2) pod lit. c - stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie art. 81 ust. 11 pkt 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm.), dodatkowemu badaniu technicznemu podlega pojazd, dla którego określono wymagania techniczne w przepisach o podatku od towarów i usług, w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych. Z kolei z § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. z 2015 r. poz. 776 ze zm.) wynika, że badania techniczne polegają m.in. na sprawdzeniu, czy pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawie - Prawo o ruchu drogowym lub ustawie o podatku od towarów i usług.

W przypadku badania technicznego pojazdu, o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 7 ustawy Prawo o ruchu drogowym w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu (stanowiącym załącznik nr 3 do powołanego wcześniej rozporządzenia z dnia 26 czerwca 2012 r., na stronie drugiej, w pkt 2 uprawniony diagnosta powinien stwierdzić czy pojazd odpowiada (lub nie odpowiada) warunkom technicznym przewidzianym odpowiednio w art. 5a pkt 19a lit. a lub lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 4a pkt 9a lit. a lub lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 86a ust. 9 pkt 1 lub pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, by uznać dany pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony za pojazd wykluczony z kategorii samochodów osobowych, powinno się uzyskać zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu z powołaniem art. 5a pkt 19a lit. a lub lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym względzie nie są przewidywane wyjątki. Zatem posłużenie się zaświadczeniem wydanym dla celów VAT może być kwestionowane na potrzeby stosowania jednorazowej amortyzacji.

Potwierdziło to Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie zadane w tej kwestii przez nasze Wydawnictwo otrzymanej 13 grudnia 2017 r. Czytamy w niej, że: "(...) dla potrzeb jednorazowej amortyzacji, by uznać dany pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony za pojazd wykluczony z kategorii samochodów osobowych, należy posłużyć się zaświadczeniem o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu z powołaniem się na przepisy updof lub updop".