Pobór podatku u źródła, gdy umowę leasingową zawarto z zagraniczną firmą

Spółka jawna podpisała umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy z niemiecką firmą (osobą prawną). Leasingodawca działa przez położony w Polsce oddział. Czy spółka jest zobowiązana do poboru podatku u źródła?

Generalnie spółka jest zobowiązana do poboru podatku u źródła od wypłacanego czynszu leasingowego. Jednak będzie zwolniona z obowiązku poboru podatku od wypłacanej temu nierezydentowi należności, ale dopiero po uzyskaniu od niego certyfikatu jego rezydencji podatkowej oraz oświadczenia, że wypłacane mu należności związane są z działalnością tego oddziału (zakładu).

Pobór podatku i obowiązki informacyjne

Jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 1 updop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników będących nierezydentami przychodów za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, ustala się w wysokości 20% przychodów.

W razie wypłaty należności z wymienionego tytułu do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego obowiązane są, jako płatnicy, polskie osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne (art. 26 ust. 1 updop).

Obok obowiązku obliczenia, poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego podatku, na płatniku ciążą w takim przypadku również obowiązki o charakterze formalnym. Płatnik zobowiązany jest bowiem do sporządzenia:

• CIT-10Z, tj. deklaracji o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 26a ust. 1 updop) oraz
   
• IFT-2/IFT-2R, tj. informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 26 ust. 3 updop).

Samochód jako urządzenie przemysłowe

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych pojęcie urządzenia przemysłowego powinno być rozumiane maksymalnie szeroko, wobec czego samochód na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 1 updop jest kwalifikowany jako środek transportu stanowiący urządzenie przemysłowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 września 2016 r., nr IBPB-1-3/4510-604/16-1/MO).

Opłaty za użytkowanie urządzenia przemysłowego w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania

Przepisy dotyczące opodatkowania w Polsce należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop wypłacanych podmiotom zagranicznym stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Polska.

Z umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. nr 12, poz. 90) wynika, że należności płacone m.in. za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego podlegają zaliczeniu do należności licencyjnych. Stosownie do art. 12 tej umowy, należności licencyjne mogą być opodatkowane w państwie, w którym znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba odbiorcy należności licencyjnych. Należności te mogą być również opodatkowane w tym umawiającym się państwie, w którym powstają, przy czym wysokość podatku nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych. Jeżeli jednak w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną do należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych płacona za użytkowanie lub prawo, przekracza kwotę, którą płatnik i osoba uprawniona do należności licencyjnych uzgodniliby bez tych powiązań, wówczas nadwyżka ponad wymienioną kwotę będzie podlegała opodatkowaniu zgodnie z polskim ustawodawstwem wewnętrznym i z uwzględnieniem innych postanowień umowy.

Przypisanie należności licencyjnych zakładowi

W określonym przypadku do należności licencyjnych stosuje się postanowienia art. 7 (zyski przedsiębiorstw) lub art. 14 (wolne zawody) powołanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przepisy te mają zastosowanie, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie, prowadzi w drugim umawiającym się państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. Tak wynika z art. 12 ust. 4 umowy.

Płatnik przy wypłacie należności na rzecz nierezydenta prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład, nie pobierze zryczałtowanego podatku pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz pisemnym oświadczeniem, z którego wynika, że należności te związane są z działalnością tego zakładu (art. 26 ust. 1d updop).

Otrzymanie tych dokumentów zwalnia płatnika z obowiązku poboru podatku u źródła, lecz nie zwalnia go z obowiązku przesłania do właściwego urzędu skarbowego informacji IFT-2/IFT-2R (art. 26 ust. 1d w związku z ust. 3d updop).