Ulga rehabilitacyjna po zmianach

W zeznaniu podatkowym za 2017 r. więcej osób mogło skorzystać z tzw. ulgi rehabilitacyjnej. Jest to skutek nowelizacji ustawy o PIT wprowadzonej ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2175).

Zmienione regulacje w zakresie ulgi rehabilitacyjnej, mimo iż zaczęły obowiązywać od 1 stycznia 2018 r., mają zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2017 r. (art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy ww. ustawy nowelizującej).

Mocą ww. ustawy nowelizującej poszerzono krąg osób niepełnosprawnych, które mogą skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej. Po zmianie art. 26 ust. 7a pkt 8 i 14 ustawy o PDOF, odliczeniu od dochodu podlegają wydatki:

• na utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej 2.280 zł w roku podatkowym,
   
• używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł; zlikwidowano zatem ograniczenie dotyczące zabiegów rehabilitacyjnych (w konsekwencji uchylono przepis ust. 7c pkt 3, zgodnie z którym podatnik był obowiązany na żądanie organu podatkowego okazać dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczo-rehabilitacyjnych) oraz rozszerzono prawo do odliczenia dla wszystkich osób niepełnosprawnych, bez względu na posiadaną grupę inwalidzką (po zmianie każdy niepełnosprawny ponoszący wydatki na używanie ww. samochodu może skorzystać z tej ulgi).

Ponadto wprowadzono zmiany do art. 26 ust. 7e ustawy o PDOF - polegające na zwiększeniu dochodu osoby niepełnosprawnej uprawniającej podatnika mającego na utrzymaniu taką osobę do odliczenia od jego dochodów wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne do kwoty 10.080 zł w roku podatkowym (przed zmianą 9.120 zł). Jednocześnie w przepisie wskazano, że do dochodów osoby niepełnosprawnej pozostającej na utrzymaniu podatnika nie należy wliczać alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ww. ustawy.

UWAGA! Treść art. 26 ust. 7e ustawy o PDOF została ponownie znowelizowana mocą ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1076). Ze znowelizowanego brzmienia tego przepisu wynika, że uprawnionymi do odliczania od dochodu wydatków w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej są podatnicy, na których utrzymaniu pozostają osoby niepełnosprawne, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej określonej w ustawie o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów tych nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o PDOF, oraz zasiłku pielęgnacyjnego.

Znowelizowany art. 26 ust. 7e ustawy o PDOF w ww. brzmieniu ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2017 r.