Wysokość stawki podatku

W 2018 r., tak jak w 2017 r., obowiązują dwie stawki podatkowe 18% i 32%. Wysokość stawki, którą płatnik ma obowiązek zastosować przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy, zależy od wysokości dochodu osiągniętego przez pracownika w danym zakładzie pracy od początku roku kalendarzowego.

I tak stawkę podatku w wysokości 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu stosuje się za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika uzyskany od początku roku w tym zakładzie pracy przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, tj. w 2018 r. kwotę 85.528 zł (art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof).

Z kolei stawkę podatku w wysokości 32% dochodu uzyskanego w danym miesiącu stosuje się za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód uzyskany od początku roku przekroczył kwotę 85.528 zł (art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy o pdof).

Zatem płatnik musi na bieżąco sprawdzać wysokość dochodu osiągniętego przez podatnika od początku roku, aby zastosować stawkę podatku w prawidłowej wysokości. Pod uwagę bierze się w tym przypadku tylko wysokość dochodu osiągniętego w danym zakładzie pracy.

Jeżeli dochód pracownika w 2018 r. przekroczy 85.528 zł, płatnik z mocy prawa ma obowiązek poboru zaliczki na podatek według 32% stawki podatku. Z tym, że płatnik nie pobierze zaliczki według 32% stawki, jeżeli pracownik złoży płatnikowi oświadczenie, w których wskaże, że za 2018 r.:

• zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem bądź na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci,
   
• jego przewidywane, określone w oświadczeniu dochody przekroczą 85.528 zł, a odpowiednio małżonek lub dziecko nie uzyskują żadnych dochodów z wyjątkiem renty rodzinnej lub dochody małżonka mieszczą się w niższym przedziale skali podatkowej.

W takiej sytuacji zaliczki za wszystkie miesiące roku podatkowego wynoszą 18% dochodu uzyskanego w danym miesiącu (art. 32 ust. 1a pkt 2 ustawy o pdof).

Pracownik ma prawo złożyć takie oświadczenie w każdym czasie. Pracodawca wówczas obowiązany jest pobierać zaliczki wynikające z tego oświadczenia począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostało ono złożone.

Gdy dojdzie do zmiany stanu faktycznego upoważniającego do obniżki zaliczek lub utraty możliwości do opodatkowania dochodów w sposób preferencyjny, pracownik jest zobowiązany poinformować o tym zakład pracy. Wówczas zakład pracy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracownik przestał spełniać warunki do obniżki zaliczek, powraca do ogólnych zasad ich obliczania.

Wtedy wskazane oświadczenie nie wywołuje skutków w latach następnych, co oznacza, że pracownik, który chce, aby zakład pracy stosował w jego przypadku preferencyjne zasady obliczania zaliczek w kolejnych latach, powinien oświadczenie takie składać corocznie.

Stawkę 32%, co do zasady, płatnik stosuje obliczając zaliczkę za miesiące następujące po miesiącu, w którym dochód pracownika uzyskany u danego pracodawcy od początku roku przekroczył kwotę 85.528 zł. Ustawa o pdof przewiduje także możliwość złożenia pracodawcy przez pracownika wniosku o pobór zaliczki według stawki 32% zanim jego dochody uzyskane u danego pracodawcy przekroczą kwotę 85.528 zł. Wtedy płatnik (zakład pracy) zamiast stawki 18% stosuje stawkę 32%. Takie uprawnienie wynika z art. 41a ustawy o pdof.