Wydatek na budowę obiektów małej architektury

Spółka z o.o. (ze 100% udziałem gminy) administruje strefami płatnego parkowania należącymi do gminy. Uzyskuje z tego tytułu przychody w postaci prowizji. W obrębie strefy parkowania na sąsiedniej nieruchomości powstał "dziki plac parkingowy". Spółka postanowiła wydzierżawić ten teren od właściciela w celu zapobieżenia powstaniu miejsc parkingowych nienależących do strefy płatnego parkowania. Zgodnie z umową usytuuje tam obiekty małej architektury na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Koszty ich utworzenia, tj.: wykonanie dokumentacji projektowej dotyczącej przebudowy szaty zieleni oraz wykonania przebudowy terenu zieleni (zgodnie z projektem) poniesie spółka. Czy takie wydatki będą stanowić koszty podatkowe związane z administrowaniem strefami płatnego parkowania?

"(...) Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości (...). Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Poza tym nie ulga wątpliwości, że wydatek uznawany za koszt uzyskania przychodu musi być również racjonalny, i ekonomicznie uzasadniony.

(...) wydatki ponoszone przez Spółkę w postaci wykonania obiektów małej architektury o charakterze rekreacyjno-wypoczynkowym, tj. wykonanie dokumentacji projektowej dotyczącej przebudowy szaty zieleni oraz wykonania przebudowy terenu zieleni (zgodnie z projektem) nie mają związku uzyskiwanymi (...) przychodami z tytułu administrowania strefami płatnego parkowania.

Wskazać trzeba przede wszystkim na to, że:

• inwestycja ta nie zwiększy ilości miejsc parkingowych, od których pobierane są opłaty,
   
• nie można przyjąć za racjonalne założenie, że osoby parkujące dotychczas na terenie »dzikiego parkingu« skorzystają z płatnych stref parkowania zarządzanych przez Wnioskodawcę co realnie spowodowałoby wzrost wpływów z tytułu opłat za parkowanie.

Nawet gdyby przyjąć, że ww. wydatki zostały poniesione w celu zabezpieczania źródła przychodu, to cel ten mógł zostać osiągnięty na szereg różnych, znacznie mniej kosztownych sposobów, np. zagrodzenie wjazdu szlabanem lub bramą, postawienia znaku zakazującego wjazdu na tę nieruchomość, itp. Nie ulega zatem wątpliwości, że wykonanie obiektów małej architektury o charakterze rekreacyjno-wypoczynkowym, tylko w celu zamknięcia dostępu na teren »dzikiego parkingu« z punktu widzenia Wnioskodawcy jest nieracjonalne i ekonomicznie nieuzasadnione.

(...) Spółka nie wykazała związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem opisanych we wniosku wydatków, a osiągnięciem lub możliwością osiągnięcia przychodów. Ponadto wydatki poniesione w celu jego wytworzenia są dla Spółki niecelowe i ekonomicznie nieracjonalne. Zatem Wnioskodawca nie ma możliwości zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 updop (ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - przyp. red.). (...)".

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 7 czerwca 2017 r., nr KDIB1-2.4010.81.2017.1.KP)