Organizacja przez pracodawcę spotkań integracyjnych dla pracowników

Z uzasadnienia

"Istota sporu w badanej sprawie sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy możliwość wzięcia udziału w spotkaniu integracyjnym zorganizowanym przez skarżącą spółkę, jako pracodawcę, prowadzi do powstania u jej pracowników przychodu ze stosunku pracy z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.

(...) przepis art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. warunkuje możliwość uznania wartości innych nieodpłatnych świadczeń za przychód faktycznym otrzymaniem tych świadczeń. Inaczej mówiąc, w przypadku świadczeń nieodpłatnych, opodatkowaniu może podlegać, jak słusznie podkreślała strona skarżąca, tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia). Ponadto, o przychodzie pracownika można mówić wówczas, gdy - poza wskazanym warunkiem otrzymania nieodpłatnego świadczenia - możliwe jest ustalenie jego wartości według zasad określonych w art. 11 ust. 2a w zw. z art. 12 ust. 3 u.p.d.o.f.

(...) za błędne należy uznać stanowisko organu zawarte w zaskarżonej interpretacji, że udział pracownika w zorganizowanej przez skarżącą spółkę imprezie integracyjnej stanowi opodatkowany przychód w postaci innego nieodpłatnego świadczenia, w rozumieniu art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. Na tle przedstawionego stanu faktycznego, co do zasady, nie można uznać, że świadczenie zostało spełnione w interesie pracownika i przyniosło mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. Nie można przy tym zakładać, że gdyby spotkanie nie zostało zorganizowane przez skarżącą spółkę i gdyby skarżąca nie sfinansowała spotkań, to osoby w nim uczestniczące poniosłyby wydatki na podobny cel. Nie sposób także przypisać indywidualnie uczestnikowi spotkania uzyskania konkretnej, wymiernej korzyści, która mogłaby stanowić jego przychód w przypadku pracownika ze stosunku pracy (...).

(...) Przychód z nieodpłatnego świadczenia powstaje bowiem, gdy można to świadczenie zindywidualizować, określić jego wartość pieniężną oraz skonkretyzować odbiorcę, a także gdy świadczenie to udzielone zostało w interesie odbiorcy świadczenia (w konsekwencji zostało przez niego otrzymane). Odnosząc się natomiast do przypadków opisanych przez skarżącą, a zatem gdy konkretnych świadczeń nie można przyporządkować do konkretnie oznaczonego pracownika, gdzie koszt ponoszony jest przez pracodawcę ryczałtowo za wszystkich pracowników bez względu na to, czy pracownik ze świadczeń skorzysta, czy też nie, wówczas brak jest podstaw do ustalenia dla konkretnego pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę (skarżącą) kosztów imprez integracyjnych. (...)"

(wyrok WSA w Poznaniu z 13 września 2017 r., sygn. akt I SA/Po 639/17 - orzeczenie nieprawomocne)