Czy podnajem leasingowanego samochodu skutkuje powstaniem przychodu z działalności gospodarczej?

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, którą rozlicza na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na potrzeby tej działalności użytkuje samochody w ramach umów leasingu operacyjnego. Za zgodą leasingodawcy, jeden z samochodów zostanie przez podatnika oddany w podnajem innemu podmiotowi gospodarczemu. Czy przychód z podnajmu należy kwalifikować jako przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, mimo że samochód nie stanowi własności podatnika?

TAK, skoro umowę leasingu samochodu podatnik zawarł w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to mimo że samochód ten nie stanowi składnika jego majątku firmowego, pozostaje w związku z prowadzoną działalnością. W rezultacie przychód z podnajmu takiego samochodu będzie skutkował powstaniem przychodu z tej działalności.

Na gruncie przepisów o podatku dochodowym obowiązuje ogólna zasada, że przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą są opodatkowane na zasadach właściwych dla działalności gospodarczej, a nie dla przychodów z innych źródeł wyróżnionych w art. 10 ust. 1 updof.

Definicję pojęcia przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zawiera art. 14 ust. 1 updof. W myśl tego przepisu za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. Dodatkowo, w art. 14 ust. 2 updof zostały określone rodzajowo przychody zaliczane do omawianego źródła przychodów.

W kontekście okoliczności przedstawionych w pytaniu należy uwzględnić art. 14 ust. 2 pkt 11 updof. Na jego podstawie przychodem z działalności gospodarczej są przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą. W świetle tej regulacji należy uznać, że skoro podatnik zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i na jej potrzeby, to również przychody z oddania tego samochodu w podnajem powinien kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej. Mimo bowiem że leasingowany samochód nie należy do składników majątku podatnika, to fakt uzyskania prawa do jego używania w ramach działalności gospodarczej wskazuje, iż jest to składnik majątku związany z działalnością gospodarczą podatnika. Analogiczne stanowisko w podobnej sprawie zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2017 r., nr 0111-KDIB1-1.4011.27.2017.2.MG. Czytamy w niej, że: "(...) przychód, jaki otrzymuje Wnioskodawca z tytułu podnajmu leasingowanego samochodu należy uznać za przychód związany ze składnikami majątkowymi dotyczącymi prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej. Jak bowiem wynika z opisu przedmiotowej sprawy umowa leasingu ww. samochodu została przez Wnioskodawcę zawarta w ramach prowadzonej jednoosobowo działalności gospodarczej. Taki przychód podlega zatem łączeniu z przychodami uzyskanymi z tej działalności, jako składnik majątku związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę jednoosobowo pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Ze względu na powyższe, należy stwierdzić, iż odpłatny podnajem na rzecz spółki jawnej przez Wnioskodawcę samochodu, o którym mowa we wniosku, skutkuje osiąganiem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PDOF (tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej)".

Podatnik powinien ewidencjonować przychody z podnajmu samochodu w podatkowej księdze w kolumnie 8 "pozostałe przychody", co wynika z ust. 8 objaśnień zawartych w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r. poz. 728).

Warto dodać, że sposób rozliczenia umowy podnajmu decyduje o momencie uzyskania przez podatnika przychodu podatkowego. Jak bowiem stanowi art. 14 ust. 1e updof, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Natomiast w przypadku gdy strony nie ustalą, że usługi podnajmu będą rozliczane w okresach rozliczeniowych, podatnik powinien ustalać dzień uzyskania przychodu na zasadach określonych w art. 14 ust. 1c updof. Z jego uregulowań wynika, że za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się m.in. dzień wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
   
• uregulowania należności.

Ostatecznie o powstaniu przychodu decyduje to z wymienionych zdarzeń, które zaistnieje najwcześniej.