Rozliczenie WNT potwierdzonego paragonem

Prowadzę firmę transportową i zdarza się, że kierowcy tankując paliwo w krajach UE kupują również inne towary, np. gaśnice, atlasy, wycieraczki. Transakcje te są potwierdzane paragonami, na których naliczony jest zagraniczny podatek VAT i nie ma danych naszej firmy. Czy w tej sytuacji powinniśmy rozliczyć te zakupy jako WNT? Od jakiej kwoty: brutto czy netto, należy obliczyć podatek należny?

Zagraniczny sprzedawca, nie będąc podmiotem uprawnionym do zastosowania preferencyjnych zasad dotyczących dostaw wewnątrzwspólnotowych (tj. niezarejestrowany na potrzeby VAT UE), zmuszony jest do opodatkowania dostawy stawką obowiązującą w państwie, gdzie rozpoczął się transport towarów i rozliczenia podatku należnego. Polski podatnik z kolei wykaże u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu w Polsce z zastosowaniem stawki właściwej dla danego towaru.

Dość często jednak polscy podatnicy, dokonując zwłaszcza drobniejszych zakupów towarów w innych państwach członkowskich, otrzymują jako dowód zakupu - paragony. Paragon jest dowodem na to, że podatek został zapłacony w państwie członkowskim, w którym dokonano zakupu. Nie zwalnia to jednak nabywcy z obowiązku opodatkowania WNT w Polsce, jeśli wszystkie warunki wymienione w art. 9 ustawy zostały spełnione.

Zagraniczni sprzedawcy opodatkowują tego typu dostawy, zamiast zastosować zwolnienie bądź stawkę 0%, z obawy iż trudno będzie im udowodnić przed organami podatkowymi, że zakupione towary (np. gaśnica lub atlas), zostały wywiezione do innego państwa. Przepisy wymagają bowiem sporządzenia odpowiednich dokumentów potwierdzających ten fakt. Jednocześnie dokonujący zakupu nie zawsze pamiętają, że status podatnika VAT czynnego obliguje ich do opodatkowania w Polsce zakupu towarów dokonanego w innym państwie członkowskim.

Oznacza to, że nie tylko zakupy potwierdzone fakturą, ale również paragonem stanowią podstawę do opodatkowania WNT w Polsce, jeśli w transakcji uczestniczą czynni podatnicy VAT, a towary przewożone są z jednego państwa Wspólnoty do innego.

W Polsce problem z rozliczeniem WNT udokumentowanym paragonem polega na tym, że ustalenie obowiązku podatkowego będzie dokonywane na innych zasadach, niż w przypadku zakupu potwierdzonego fakturą.

Przypomnijmy, że zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w WNT powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru. Jeżeli jednak przed tym dniem wystawiono fakturę - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wystawienia.

Paragon nie jest uznawany za fakturę, co oznacza, że obowiązek podatkowy w takiej sytuacji powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakupiono towar.

Reasumując, w sytuacji, o której mowa w pytaniu, Czytelnik powinien rozliczyć WNT udokumentowane paragonem, przyjmując za podstawę opodatkowania kwotę brutto z paragonu (wraz z podatkiem od wartości dodanej). Odliczenie podatku naliczonego z tytułu WNT będzie jednak możliwe tylko wtedy, gdy paragon będzie spełniał wymogi faktury uproszczonej, o której mowa w dyrektywie w sprawie VAT.

Ponadto dokonując WNT, podatnik ma obowiązek poinformowania o tym fakcie urzędu skarbowego, wypełniając formularz VAT-UE. Niestety, na paragonach widnieje zazwyczaj numer identyfikacyjny, ale ten dla potrzeb działalności krajowej. W takiej sytuacji, organy podatkowe zalecały dotychczas dołączenie do informacji podsumowującej pisemnego wyjaśnienia przyczyn braku wypełnienia tej pozycji formularza. Obecnie jednak informacje podsumowujące składane są za pomocą środków komunikacji elektronicznej co uniemożliwia pozostawienie tej pozycji niewypełnionej. Jedyną możliwością jest ujęcie tej transakcji wyłącznie w deklaracji podatkowej (również składanej elektronicznie) i wysłanie pocztą tradycyjną informacji o zaistniałej sytuacji.