Uproszczenia w opodatkowaniu WNT - magazyn konsygnacyjny

Ustawodawca wprowadził do ustawy o VAT pojęcie magazynu konsygnacyjnego, którym jest wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4 ustawy o VAT, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Zasady opodatkowania dostawy towarów realizowanej przy pomocy magazynu konsygnacyjnego zawarte są w art. 12a ustawy o VAT. Przepis ten stanowi, że przemieszczenie nietransakcyjne, o którym mowa w art. 11 ust. 1, dokonywane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, do magazynu konsygnacyjnego w celu dostawy tych towarów prowadzącemu magazyn, oraz dostawę tych towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie u prowadzącego magazyn. Zastosowanie tego rozwiązania uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w art. 12a, które w głównej mierze dotyczą obowiązków formalnych w zakresie odpowiedniego dokumentowania i ewidencjonowania transakcji prowadzonych w magazynie, nałożonych na prowadzącego skład konsygnacyjny.

Składy konsygnacyjne upraszczają podatnikom dokonywanie rozliczeń, w ten sposób, że podatek VAT z tytułu WNT w ramach nietransakcyjnego przemieszczenia towarów rozlicza krajowy nabywca. Brak takich rozwiązań mocno komplikował i utrudniał zagranicznym firmom prowadzenie handlu na terytorium naszego kraju.

Podstawową cechą tych uproszczeń jest uznanie, że przemieszczenie towarów do magazynu konsygnacyjnego zlokalizowanego na terytorium Polski powoduje powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów u polskiego podatnika (nabywcy) zarejestrowanego jako podatnik VAT UE.

Gdyby nie to uproszczenie, niemiecki podatnik VAT już przywożąc towar do Polski musiałby wykazać WNT zgodnie z art. 11 ustawy o VAT, a następnie w chwili wydania towaru polskiemu kontrahentowi - opodatkować to wydanie według stawki krajowej.

Uproszczenia rozliczeń VAT przy zastosowaniu składów konsygnacyjnych stosowane są wyłącznie w przypadku działalności produkcyjnej lub usługowej, z wyłączeniem działalności handlowej, przez prowadzącego skład konsygnacyjny.