Wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów
Definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia odnajdujemy w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu przez podlegające opodatkowaniu wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT), rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (przykład 1).
Zgodnie z art. 11 ustawy o VAT, przez opodatkowane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika (przykład 2).
Sytuacje, w których polska firma musi rozliczyć podatek VAT z tytułu nietransakcyjnego przywozu towarów do Polski występują dość często. Zwykle są to przypadki, gdy polscy podatnicy dokonują zaimportowania towarów do jednego z państw członkowskich, a następnie wywożą je do Polski. Podatnicy korzystają bowiem z możliwości dokonywania odprawy celnej w innych państwach członkowskich, najczęściej ze względu na uproszczone formalności (przykład 3)
Z wewnątrzwspólnotowym nabyciem mamy do czynienia, gdy:
1) nabywcą towarów jest:
a) podatnik polskiego podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej (podatnik unijny), a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
b) osoba prawna niebędąca podatnikiem
- z zastrzeżeniem art. 10,
2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem podatku VAT lub podatku od wartości dodanej.
| Przykład 1
Polski podatnik VAT UE zakupił od francuskiego podatnika maszynę produkcyjną. Została ona przywieziona na terytorium Polski przez dostawcę. Po stronie kontrahenta francuskiego wystąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, natomiast polski nabywca wykaże wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru.
Niemiecka firma, która posiada na terytorium Polski swój oddział, przywiozła na terytorium naszego kraju partię surowców zakupionych w Niemczech i przeznaczonych do produkcji w Polsce. Pomimo tego, że towar nie zmienił właściciela - a więc nie doszło do dostawy towarów - sam fakt przemieszczenia towarów pomiędzy państwami unijnymi, w których podatnik prowadzi działalność gospodarczą powoduje, że w Polsce powstanie obowiązek rozliczenia WNT, a w Niemczech odpowiednio WDT.
Polska firma kupuje samochody z USA, a odprawy celnej sprowadzanych towarów dokonuje w porcie w Hamburgu. Formalności celne związane z importem zleca niemieckiemu przedstawicielowi podatkowemu. Samochody są następnie wywożone do Polski. Wprowadzenie przez podatnika samochodów do obrotu wspólnotowego na obszarze Niemiec i dalsze ich przemieszczenie na terytorium Polski, stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy. |
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.PodatekVAT.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||