Wynajem samochodu osobowego za granicą a podatek u źródła

"(...) W opisie zdarzenia przyszłego spółka wskazała, że zamierza podczas podróży służbowych (...) wynajmować na lotnisku w danym mieście (w Niemczech) samochód osobowy w celu przemieszczania się do swoich zagranicznych (niemieckich) kontrahentów na terytorium Niemiec. Za postawienie pojazdu do dyspozycji, przedsiębiorcy niemieccy, tj. osoby fizyczne, spółki kapitałowe lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (w szczególności spółki osobowe), mający miejsce zamieszkania lub siedzibę/zarząd w Niemczech i trudniący się wynajmem samochodów (...) wystawią spółce każdorazowo fakturę lub rachunek, które spółka w momencie udostępnienia jej pojazdu będzie musiała uregulować (gotówką lub przelewem, np. za pomocą karty kredytowej).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie: Czy spółka postąpi prawidłowo, nie pobierając przy uregulowaniu ww. rachunków/faktur podatku źródłowego, uwzględniając regulacje z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (...)?

Zdaniem wnioskodawcy, spółka postąpi prawidłowo nie pobierając przy uregulowaniu ww. rachunków/faktur podatku źródłowego.

(...) Dyrektor IS uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ wskazał, że bez znaczenia w omawianej sprawie pozostaje fakt wynajmowania samochodów poza terytorium Polski (na niemieckich lotniskach), gdyż zasadnicze znaczenie ma miejsce położenia źródła, w tym przypadku niemieccy przedsiębiorcy będą uzyskiwać dochód od spółki będącej polskim rezydentem podatkowym, w konsekwencji należy przyjąć, iż źródło dochodów będzie położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż jego źródłem jest spółka będąca polskim rezydentem podatkowym. Zdaniem organu (...), wnioskodawca wynajmujący samochody od podmiotów niemieckich (...), jest zobowiązany pobierać jako płatnik (...) podatek dochodowy od wypłaconych na rzecz podmiotów niemieckich należności. Jednak na mocy art. 21 ust. 2 i art. 26 ust. 1 tejże ustawy w związku z art. 12 ust. 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (...), o ile podmioty niemieckie w dniu wypłaty są ich właścicielami, spółka jako polski podmiot (najemca) ma prawo obniżyć stawkę podatku do wysokości 5% kwoty brutto tych należności, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podmiotów niemieckich dla celów podatkowych uzyskanymi od nich certyfikatami rezydencji.

(...) spółka wezwała organ do usunięcia naruszenia prawa. Odpowiadając na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor IS stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w sprawie.

(...) Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...):

(...) W realiach rozpatrywanej sprawy zachodzi jednak pytanie, zdaniem WSA (...), czy dochody zagranicznych kontrahentów uzyskane od spółki będą dochodami osiągniętymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. O źródle dochodów położonym w Polsce można więc mówić wtedy, gdy takie źródło dochodów trwale związane jest z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub gdy źródłem dochodów są polscy rezydenci eksploatujący rzeczy lub dobra niematerialne należące do innych podmiotów. Sąd pierwszej instancji zaakceptował stanowisko i argumentację prawną zawarte w (...) wyroku NSA z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 2194/08, w którym wyrażono pogląd, że na gruncie polskiego prawa podatkowego nie można wiązać ograniczonego obowiązku podatkowego nierezydenta z uzyskaniem przychodu od kontrahenta, który jest spółką polską, na podstawie umowy o wykonanie usług, których realizacja nie jest związana z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Stwierdzić zatem należy, że w świetle art. 3 ust. 2 u.p.d.o.p., obowiązek podatkowy nierezydentów powiązany został ściśle z uzyskiwaniem dochodów (przychodów) na terytorium Polski. Pod pojęciem "terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów" należy rozumieć zatem miejsce, gdzie dokonują się czynności lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą (por.: wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r., sygn. akt II FSK 2144/08 ...). Czynnością taką nie jest ani wypłata wynagrodzenia, ani wykorzystanie efektów zrealizowanej umowy, nieistotna jest nadto z tego punktu widzenia siedziba polskiego płatnika. Przedstawione przez spółkę zdarzenie przyszłe będzie miało miejsce w Niemczech, tym samym jej kontrahenci nie osiągną przychodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

(...) Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

(...) Słusznie przyjął Sąd pierwszej instancji, że na gruncie polskiego prawa podatkowego nie można wiązać ograniczonego obowiązku podatkowego nierezydenta z uzyskaniem dochodu od kontrahenta, który jest spółką polską, na postawie umowy najmu samochodu osobowego w Niemczech, a jej realizacja nie jest związana z terytorium Polski. Pod pojęciem terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów, należy bowiem rozumieć miejsce, gdzie faktycznie podejmowane są czynności zmierzające do osiągnięcia dochodu, tj. obszar, na którym urządzenie jest wykorzystywane. Oznacza to, że wykorzystywanie samochodu osobowego poza terytorium Polski przesądzałoby o braku obowiązku podatku u źródła od tego typu płatności. (...)"

(wyrok NSA z 4 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 333/13)