Kosztowe rozliczenie podatku VAT od noclegów w podróży

Jesteśmy firmą będącą czynnym podatnikiem VAT, produkującą elementy tzw. małej architektury ogrodowej oraz świadczącą usługi zagospodarowania terenów zielonych. W związku z rozwojem firmy zamierzamy poszerzyć rynki zbytu - nie tylko w kraju, ale również zdobyć nowe rynki na terenie Niemiec. Z tego względu zarówno właściciele, jak i zatrudnieni w firmie pracownicy będą odbywali podróże służbowe - krajowe i zagraniczne. Czy podatek VAT naliczony oraz podatek od wartości dodanej od usług noclegowych opłacanych w takich podróżach będzie dla firmy kosztem uzyskania przychodów?

Z obu ustaw o podatku dochodowym wynika, że zasadniczo kosztem podatkowym jest wartość netto wydatków ponoszonych przez przedsiębiorcę w prowadzeniu firmy, czyli wartość nieuwzględniająca zapłaconego przez niego podatku od towarów i usług (VAT). Jednak na zasadzie wyjątku ustawodawca, w art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o pdof i odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o pdop dopuścił możliwość zaliczania w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku VAT. Jest on kosztem uzyskania przychodów m.in. w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy tego podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnik nie ma prawa do odliczania VAT od nabywanych usług noclegowych i gastronomicznych. Oznacza to, że od nabytych przez Czytelnika usług hotelowych nie ma możliwości odliczenia podatku naliczonego. W tym zakresie ustawodawca nie przewidział żadnych wyjątków. W konsekwencji w sytuacji opisanej w pytaniu zarówno VAT naliczony od usług hotelowych nabywanych w krajowych podróżach służbowych właścicieli firmy, jak i zatrudnionych w niej pracowników, będzie dla firmy kosztem.

Wskaźniki dotyczące podróży służbowych dostępne są w serwisie www.wskazniki.gofin.pl.

Natomiast jeżeli chodzi o podatek od wartości dodanej, nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Niemiec, to w myśl obowiązującej obecnie linii interpretacyjnej organy podatkowe przyjmują, że nie może on być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji nie mają do niego zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o pdof i art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o pdop. Dlatego zdaniem organów należy uznać, że zapłacony w Niemczech podatek od wartości dodanej stanowi dla podatnika będącego przedsiębiorcą koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak podatnik otrzyma w późniejszym terminie zwrot podatku od wartości dodanej, wówczas stanowić on będzie dla niego przychód z tego źródła.