Krajowa faktura korygująca wystawiona w walucie obcej

W obowiązujących przepisach prawnych dotyczących podatku VAT nie ma jakiegokolwiek zastrzeżenia świadczącego o obowiązku wystawiania przez polskich podatników faktur jedynie w walucie polskiej, czyli w złotych. Decydując się na fakturowanie transakcji w walucie obcej warto jednak zapoznać się ze szczegółowymi zasadami wystawania faktur, które określone zostały w art. 106b-106n ustawy o VAT. W art. 106e ust. 11 ustawy zastrzeżono, że kwoty podatku wykazuje się w złotych. Wystawiając więc fakturę w walucie obcej należy pamiętać, żeby kwota podatku wyrażona była również w złotych polskich. Jednakże podatnicy dokonujący przeliczania kwot wyrażonych w walutach obcych nie mają dowolności co do wyboru sposobu przeliczania waluty, bowiem zasady ich przeliczania zostały określone w art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu, przeliczenia na złote, co do zasady, dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może również wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W takim przypadku waluty inne niż euro należy przeliczyć z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

W sytuacji gdy podatnik wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, zastosowanie znajdzie zasada przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (i odpowiednio ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury).

W przypadku wystawienia krajowej faktury korygującej w walucie obcej, przepisy dotyczące VAT nie precyzują, jaki kurs należy stosować do przeliczenia kwot wykazywanych w takich korektach. Zazwyczaj uznaje się, że należy tu przyjąć kurs, jaki zastosowano do przeliczenia faktury pierwotnej (czyli najczęściej średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień dokonania dostawy towaru/wykonania usługi).

Takie stanowisko prezentuje m.in. WSA w Warszawie w wyroku z 9 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1444/12 (orzeczenie prawomocne), czy też Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 4 lipca 2014 r., nr IPPP3/443-266/14-5/SM, w którym czytamy m.in.: "(...) skoro w opisanej (...) sytuacji kwota wynikająca z otrzymanej przez Spółkę faktury korygującej powinna zostać rozliczona na bieżąco (obowiązek podatkowy dla tych czynności powstanie w momencie wystawienia faktury korygującej), tym samym dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na tej fakturze jest ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia ww. faktury korygującej zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy. (...)"