Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne - procedura uproszczona

Wewnątrzwspólnotowe transakcje trójstronne określone są w art. 135, 136 i 138 ustawy o VAT i dotyczą transakcji, które spełniają łącznie poniższe warunki:

• w obrocie uczestniczy trzech różnych podatników VAT,
   
• każdy z podatników zarejestrowany jest w innym kraju członkowskim,
   
• wszyscy uczestnicy zarejestrowani są na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych,
   
• przyjmuje się, że dostawa towaru jest dokonana między pierwszym i drugim podatnikiem oraz drugim i ostatnim,
   
• dostawa dotyczy tego samego towaru,
   
• w wyniku dokonanej transakcji towar jest wydawany przez pierwszego uczestnika bezpośrednio ostatniemu w kolejności podatnikowi,
   
• towar jest wysyłany lub transportowany przez pierwszego lub drugiego w kolejności podatnika lub na ich rzecz,
   
• transport towaru odbywa się z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa Wspólnoty.

W myśl art. 138 ustawy o VAT, podatnik stosujący do wewnątrzwspólnotowych transakcji trójstronnych procedury uproszczone, ma obowiązek prowadzenia pełnej ewidencji dla potrzeb podatku VAT, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT.

Ewidencja ta powinna dodatkowo zawierać następujące informacje:

• w przypadku gdy dany podmiot jest drugim w kolejności podatnikiem - ustalone wynagrodzenie za dostawy w ramach procedury uproszczonej oraz nazwę i adres ostatniego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej (osoby prawnej niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej, obowiązanej do rozliczenia VAT z tytułu tej transakcji),
   
• w przypadku gdy dany podmiot jest ostatnim w kolejności podatnikiem:
   
• obrót z tytułu dokonanej na jego rzecz dostawy w rozumieniu art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. a) oraz kwotę podatku przypadającą na tę dostawę, która stanowi u niego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
   
• nazwę i adres drugiego w kolejności podatnika podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 138 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku drugiego w kolejności podatnika VAT, który wykorzystuje w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej numer identyfikacyjny na potrzeby podatku od wartości dodanej przyznany mu przez państwo członkowskie inne niż Rzeczpospolita Polska, nie powstaje obowiązek prowadzenia ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, gdy transport lub wysyłka kończy się na terytorium kraju. Przepis ten stosuje się, jeżeli są spełnione wszystkie warunki, o których mowa w art. 136, do przeniesienia obowiązku rozliczenia podatku na ostatniego w kolejności podatnika VAT, wymienionego w art. 15 lub na osobę prawną niebędącą podatnikiem w rozumieniu art. 15, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych zgodnie z art. 97.