Stawka amortyzacyjna dla inwestycji w obcym środku trwałym

Firma podpisała umowę najmu budynku niemieszkalnego. Przed rozpoczęciem użytkowania tego budynku musi ponieść nakłady na jego adaptację do własnych potrzeb, tj. m.in. na postawienie ścianek działowych, położenie wykładziny podłogowej, założenie instalacji elektrycznej oraz klimatyzacji. Jaką stawkę zastosować do amortyzacji tej inwestycji? Czy ma jakieś znaczenie, że budynek istnieje już od kilku lat?

Poniesione koszty związane z pracami adaptacyjnymi budynku stanowią inwestycję w obcym środku trwałym, która jako środek trwały może podlegać amortyzacji według stawki określonej w Wykazie stawek amortyzacyjnych przewidzianej dla budynków niemieszkalnych (tj. 2,5%) albo stawki przyjętej przez podatnika, przy czym nie może ona przekraczać 10%. Dla amortyzacji inwestycji w obcym środku trwałym bez znaczenia jest, czy środek trwały, w którym dokonano inwestycji jest używany czy nowy.

Nakłady ponoszone na ulepszenie, np. na adaptację, środków trwałych dzierżawionych, wynajmowanych, leasingowanych są inwestycją w obcym środku trwałym.

Wytworzenie inwestycji w obcym środku trwałym wyłącza możliwość bezpośredniego zaliczenia poniesionych z tego tytułu wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Rozliczenie nakładów w rachunku podatkowym następuje jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne.

Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych ustala się, stosując odpowiednio cenę nabycia lub koszt wytworzenia oraz koryguje się o różnice kursowe, jeżeli takie wystąpią (art. 22g ust. 7 updof i art. 16g ust. 7 updop).

Z objaśnień wstępnych do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - Dz. U. nr 242, poz. 1622, wynika, że ulepszenia w obcych środkach trwałych należy klasyfikować do odpowiednich grup w zależności od środka trwałego, którego dotyczą. Oznacza to, że inwestycje w obcych środkach trwałych można amortyzować według stawek z Wykazu stawek amortyzacyjnych. W przypadku budynku niemieszkalnego stawka ta wynosi 2,5%.

Ponadto ustawodawca przewidział dla inwestycji w obcym środku trwałym możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej. Stawki amortyzacyjne w takim przypadku określa się na podstawie art. 22j ust. 4 updof oraz art. 16j ust. 4 updop. W przepisach tych ustawodawca określił, że minimalny okres amortyzacji dla inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach wynosi 10 lat, stąd maksymalna stawka dla przedmiotowej inwestycji w obcym środku trwałym może wynosić 10%.