Strata wynikająca z likwidacji nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych

Czy strata wynikająca z likwidacji nie w pełni zamortyzowanego środka trwałego w wysokości jego niezamortyzowanej wartości początkowej będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie likwidacji tego środka trwałego?

Odpowiedź

Z uzasadnienia

"Jak wskazali Państwo we wniosku, grunt został zakupiony przez Spółkę w celu wybudowania na nim budynku biurowo-produkcyjnego. Rozpoczęcie nowej inwestycji planowane jest w okresie do 5 lat od dnia złożenia wniosku. Nowa inwestycja będzie służyła do prowadzenia działalności produkcyjnej i magazynowej. Działalność ta jest zgodna z podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy i ujawnionymi w KRS kodami PKD Spółki. Na nabytej działce znajdowały się budynki i budowle (środki trwałe). Wnioskodawca wynajmował te budynki podmiotowi trzeciemu, pobierając z tego tytułu czynsz najmu. W tym czasie trwał proces przygotowywania nowej inwestycji. Spółka podjęła decyzję o przeznaczeniu budynków i budowli do rozbiórki. Wyburzenie (likwidacja) ŚT nastąpiło w 2024 r. Likwidacja istniejących ŚT była niezbędna do rozpoczęcia nowej inwestycji. ŚT na dzień likwidacji nie zostały w pełni zamortyzowane.

Biorąc pod uwagę powyższy opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie wykorzystywane dotychczas w działalności Spółki środki trwałe (budynki i budowle) uległy likwidacji w celu budowy nowego obiektu. Nowo wybudowany budynek będzie służył prowadzeniu głównego przedmiotu działalności gospodarczej Spółki. W wyniku realizacji inwestycji nie zostanie zmieniony rodzaj prowadzonej przez Spółkę działalności. Faktu tego nie zmienia uprzednie wynajmowanie środków trwałych do chwili ich wyburzenia. Spółka nie zmieniła bowiem charakteru prowadzonej przez siebie działalności lecz czerpała zysk wynajmując środki trwałe podmiotowi trzeciemu, pobierając z tego tytułu czynsz najmu w czasie trwania procesu przygotowywania nowej inwestycji.

Z kolei nowy budynek będzie służył do kontynuowania działalności Spółki z przeznaczeniem na cele produkcyjne i magazynowe. Zatem w konsekwencji nie dojdzie do zmiany rodzaju prowadzonej działalności. Tym samym strata powstała w związku z likwidacją nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych nie jest spowodowana rezygnacją przez Spółkę z prowadzenia określonego rodzaju działalności.

W świetle powyższego Spółce przysługuje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów straty związanej z likwidacją nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych, o których mowa we wniosku.

Odnosząc się natomiast do ustalenia momentu likwidacji środków trwałych wskazać należy, że przepisy ustawy o CIT dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest »zidentyfikowanie« wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Wydatki te są związane z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczyniają się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy. (...)

Podkreślić ponadto należy, że z brzmienia ww. przepisów art. 16a ust. 1 ustawy o CIT wskazujących składniki majątku podlegające amortyzacji i postanowień art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT określającego zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego wynika, że amortyzacji podlegają środki trwałe wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej do chwili ich likwidacji, czyli daty definitywnego zaprzestania korzystania z danego środka trwałego do celu do jakiego był on wykorzystywany.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym datą definitywnego zaprzestania korzystania z likwidowanych środków trwałych było wykonanie prac rozbiórkowych.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że koszty podatkowe z tego tytułu powinny więc być rozpoznane w dacie zakończenia prac rozbiórkowych. Wtedy bowiem będzie można uznać, że środki trwałe zostały zlikwidowane, gdyż od tej chwili Spółka nie miała możliwości dalszej ich eksploatacji.

Zatem momentem likwidacji środków trwałych jest data fizycznego zakończenia prac rozbiórkowych.

Podsumowując, strata wynikająca z likwidacji nie w pełni zamortyzowanych środków trwałych w wysokości niezamortyzowanej wartości budynków i budowli podlegających likwidacji będzie stanowić koszt uzyskania przychodów w momencie likwidacji ŚT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i nie będzie wyłączona z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o CIT".

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 marca 2025 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.44.2025.1.AW)