SCHEMAT WYSTAWIANIA FAKTUR DO SPRZEDAŻY POTWIERDZONEJ PARAGONEM

Poniżej przedstawiamy schemat wskazujący zasady wystawiania faktury do sprzedaży uprzednio zaewidencjonowanej w kasie fiskalnej i potwierdzonej paragonem.

» Sporządzanie faktur na rzecz osób prywatnych

Podstawowym dokumentem potwierdzającym dokonanie sprzedaży rejestrowanej w kasie fiskalnej na rzecz osób prywatnych jest paragon fiskalny.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, jeśli osoba prywatna w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dokonano sprzedaży, bądź otrzymano całość lub część zapłaty wystąpi z żądaniem wystawienia faktury, sprzedawca dokument taki musi wystawić.

Jeżeli z takim żądaniem nabywca wystąpi do końca miesiąca, w którym nastąpiła sprzedaż lub otrzymano całość lub część zapłaty, fakturę taką należy wystawić nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce sprzedaż (otrzymanie całości bądź część zapłaty). Natomiast jeśli żądanie zostanie zgłoszone po upływie miesiąca, w którym miała miejsce sprzedaż, to wówczas fakturę należy wystawić nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania (art. 106i ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej:

1) do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon fiskalny w postaci papierowej dotyczący tej sprzedaży albo

2) pozostawia się w dokumentacji numer dokumentu oraz numer unikatowy kasy rejestrującej zawarte na paragonie fiskalnym w postaci elektronicznej.

Powyższy przepis nie dotyczy:

• sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy,
• gdy paragon został uznany za fakturę uproszczoną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT.

Natomiast gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji:

1) paragon fiskalny w postaci papierowej dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę albo

2) numer dokumentu oraz numer unikatowy kasy rejestrującej zawarte na paragonie fiskalnym w postaci elektronicznej.

» Faktury wystawione na rzecz podatników VAT

Stosownie do art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawierał numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Bez tego numeru wystawienie faktury (z jego NIP) do paragonu jest niemożliwe.

W myśl natomiast art. 106b ust. 6 ustawy o VAT, w przypadku stwierdzenia, że podatnik wystawił fakturę z naruszeniem art. 106b ust. 5, organ podatkowy ustali temu podatnikowi dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze. Sankcja w tej wysokości jest również nałożona na nabywcę (czynnego podatnika VAT), który ujmie taką fakturę w ewidencji (art. 109a ustawy). Dodatkowe zobowiązanie podatkowe nie jest jednak ustalane w stosunku do osób fizycznych, które za ten sam czyn poniosą odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe albo za przestępstwo skarbowe.

Dodać należy, że obowiązek wystawiania faktur wyłącznie do paragonów zawierających NIP nabywcy (podatnika VAT), jak i sankcje za naruszenie tego obowiązku, nie mają zastosowania do podatników świadczących usługi taksówek osobowych, z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.11.0). Stanowi o tym art. 106b ust. 7 ustawy o VAT.

Jeśli otrzymany przez podatnika paragon zawiera NIP nabywcy, a kwota należności ogółem (wynikająca z tego paragonu) nie przekracza 450 zł albo 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro), to taki paragon uznaje się za fakturę uproszczoną. Faktura taka - stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT - może nie zawierać imienia i nazwiska lub nazwy nabywcy towarów lub usług oraz jego adresu, a także danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14, pod warunkiem, że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku.

Jeżeli nabywca chce otrzymać fakturę standardową dokumentującą sprzedaż na kwotę nieprzekraczającą 450 zł albo 100 euro wówczas, w świetle wyjaśnień organów podatkowych, nabywca powinien wyrazić swoje żądanie zanim sprzedawca zafiskalizuje sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej. W takim przypadku sprzedawca nie powinien ujmować sprzedaży w kasie rejestrującej, tylko powinien od razu wystawić nabywcy zwykłą fakturę.