Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania

Regulacje dotyczące podatku u źródła stosuje się z uwzględnieniem zawartych umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (art. 21 ust. 2 updop). Jeśli więc kontrahent zagraniczny posiada siedzibę w państwie, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, możliwe jest zastosowanie niższej stawki podatku u źródła lub niepobranie tego podatku, pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 updop).

Co do zasady umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania przewidują opodatkowanie usług reklamowych wyłącznie w państwie rezydencji usługodawcy. Wynika to z art. 7 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Stosownie do niego zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim umawiającym się państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Trzeba również zauważyć, że na mocy art. 26 ust. 1d updop, polski podmiot, który dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop, na rzecz nierezydenta prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład, nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego, jeżeli łącznie są spełnione następujące przesłanki:

• miejsce siedziby nierezydenta jest udokumentowane uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz
• nierezydent złożył pisemne oświadczenie, że należności są związane z działalnością tego zakładu (oświadczenie powinno zawierać dane wskazane w art. 26 ust. 1e updop).

Otrzymanie certyfikatu rezydencji podatkowej (a w przypadku nierezydenta prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład również wspomnianego oświadczenia) zwalnia płatnika z obowiązku poboru podatku u źródła, lecz nie zwalnia go z obowiązku przesłania podatnikowi i do właściwego urzędu skarbowego informacji IFT-2R (art. 26 ust. 1d w związku z ust. 3d updop). Informację tę należy przesłać do urzędu skarbowego i podatnikowi do:

1) końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym,

2) do dnia zaprzestania działalności - w razie jej zaprzestania przed upływem terminu określonego w pkt 1 (art. 26 ust. 3a i 3c updop).