Dzierżawa terminala płatniczego od zagranicznej firmy mającej w Polsce oddział

Spółka z o.o. dzierżawi terminal płatniczy od zagranicznej firmy prowadzącej działalność w Polsce za pośrednictwem swojego oddziału. W związku z tym ponosi opłatę za dzierżawę terminala i za jego ubezpieczenie. Czy od tych opłat jest zobowiązana potrącać zryczałtowany podatek dochodowy?

W tym przypadku opłaty za dzierżawę i ubezpieczenie są opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Gdyby jednak spółka uzyskała od zagranicznej firmy certyfikat rezydencji oraz oświadczenie, że wypłacane należności są związane z działalnością położonego w Polsce zakładu, to wówczas nie miałaby obowiązku poboru podatku u źródła. Spełnienie tych warunków nie zwolniłoby jej jednak z obowiązku sporządzenia informacji IFT-2R.

Dochody osiągane przez polski oddział firmy zagranicznej pozostają dochodami przedsiębiorcy zagranicznego, na którym zgodnie z art. 3 ust. 2 updop ciąży ograniczony obowiązek podatkowy. Takim obowiązkiem podatkowym mogą zostać objęte tylko te dochody uzyskane przez podatnika niemającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, które uznaje się za osiągnięte przez niego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 5 updop, tj. w związku z regulowaniem, w tym stawianiem do dyspozycji, wypłacaniem lub potrącaniem należności przez polskie podmioty, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia, uważa się przychody wymienione m.in. w art. 21 ust. 1 updop, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1-4 updop. Zatem podatek u źródła należy pobrać, co do zasady, od każdej płatności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop, dokonywanej przez polskiego przedsiębiorcę na rzecz zagranicznego podmiotu.

Stosownie do art. 21 ust. 1 updop, polskie podmioty mają obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów uzyskiwanych na terytorium Polski przez podatników zagranicznych (nierezydentów). Dotyczy to m.in. przychodów:

• za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego,
• z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz z tytułu świadczeń o podobnym charakterze.

Od przychodów tych polski podmiot zobowiązany jest generalnie do poboru podatku u źródła w wysokości 20% przychodów.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia urządzenia przemysłowego, stąd też kwestia ta często budzi wątpliwości interpretacyjne. Zdaniem organów podatkowych pojęcie to należy rozumieć maksymalnie szeroko, ponieważ ma ono charakter sformułowania ogólnego, mieszczącego w sobie wszelkie możliwe urządzenia stanowiące zespół elementów technicznych, w tym środki transportowe. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 października 2021 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.358.2021.2.AK stwierdził, że należności z tytułu wynajmu terminali płatniczych przez kontrahenta mającego siedzibę za granicą na rzecz spółki z o.o. mającej siedzibę w Polsce są należnościami wskazanymi w art. 21 ust. 1 pkt 1 updop.

Wskazać też należy, że choć przywołane przepisy nie wymieniają wprost należności z tytułu usług ubezpieczenia, to jednak zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem organów podatkowych usługi ubezpieczeniowe stanowią świadczenie o podobnym charakterze do usług gwarancji, wymienionych w powołanych przepisach. Oznacza to, że należności z tytułu usług ubezpieczeniowych, wypłacane przez polskich przedsiębiorców nierezydentom, podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem u źródła. Stanowisko takie znajdujemy m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 stycznia 2021 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.357.2020.3.JC.

Zatem dokonując wypłaty należności za dzierżawę terminala i za jego ubezpieczenie, polska spółka podlega dyspozycji art. 26 ust. 1 updop. Przepis ten stanowi, że osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych m.in. w art. 21 ust. 1 updop, są obowiązane jako płatnicy pobierać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Na zasady poboru podatku u źródła mogą także wpływać postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art. 21 ust. 2 updop). Jednak zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 26 ust. 1 updop).

Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania stanowią, że zyski przedsiębiorstwa umawiającego się państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim umawiającym się państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim umawiającym się państwie, jednak tylko do takiej wysokości, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Trzeba również zauważyć, że na mocy art. 26 ust. 1d updop, polski podmiot, który dokonuje wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 updop, na rzecz nierezydenta prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Polski zagraniczny zakład, nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego, jeżeli łącznie są spełnione następujące przesłanki:

• miejsce siedziby nierezydenta jest udokumentowane uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji oraz
• nierezydent złożył pisemne oświadczenie, że należności są związane z działalnością tego zakładu (oświadczenie powinno zawierać dane wskazane w art. 26 ust. 1e updop).

Otrzymanie certyfikatu rezydencji podatkowej oraz wspomnianego oświadczenia zwalnia płatnika z obowiązku poboru podatku u źródła, lecz nie zwalnia go z obowiązku przesłania podatnikowi i do właściwego urzędu skarbowego informacji IFT-2R (art. 26 ust. 1d w związku z ust. 3d updop). Informację tę należy przesłać do urzędu skarbowego i podatnikowi do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, a w razie zaprzestania działalności przed upływem tego terminu - do dnia jej zaprzestania (art. 26 ust. 3a i 3c updop).