Ekwiwalent młodego sędziego

Wypłaciliśmy ekwiwalent sędziowski nieprzekraczający 200 zł za prowadzenie zawodów sportowych osobie do 26. roku życia. Czy może on być objęty ulgą dla młodych?

Zwolnienie z opodatkowania osób, które nie przekroczyły 26 lat, nie dotyczy kwot uzyskiwanych przez sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych. Sama forma opodatkowania ekwiwalentów sędziowskich zależy od wysokości kwoty należności określonej w umowie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o pdof, zwolnieniu od podatku podlegają przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85.528 zł.

Ekwiwalenty sędziowskie są natomiast objęte treścią art. 13 pkt 2 ustawy o pdof. Przepis ten dotyczy przychodów z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychodów z uprawiania sportu, stypendiów sportowych przyznawanych na podstawie odrębnych przepisów oraz przychodów sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Wynagrodzenie sędziego prowadzącego zawody sportowe nie mieści się zatem w zakresie zwolnienia przedmiotowego uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o pdof.

Jednocześnie wynagrodzenie to może być opodatkowane dwojako: na zasadach ogólnych przy zastosowaniu kosztów uzyskania przychodów albo ryczałtem.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o pdof, od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa m.in. w art. 13 pkt 2, jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osobą niebędącą pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 17% przychodu.

Jeśli więc umowa z sędzią dotyczy prowadzenia pojedynczego meczu, a kwota należności z tytułu tej umowy nie przekracza 200 zł, to właściwą formą opodatkowania będzie ryczałt.

Natomiast gdy umowa przewiduje możliwość sędziowania wielu imprez sportowych, a ustalona stawka za mecz nie przekracza 200 zł, to od wypłacanego świadczenia płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek według zasad ogólnych. W tym drugim przypadku nie ma bowiem "kwoty należności określonej w umowie", jest tylko stawka za pojedynczy mecz. O tym, jaka będzie ostatecznie kwota należności, zdecyduje ilość prowadzonych przez sędziego zawodów.