Ograniczenie kosztów firmowego kampera

Do swojej działalności gospodarczej zamierzam nabyć na podstawie umowy leasingu operacyjnego pojazd typu kamper o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Pojazd ten będzie wykorzystywany wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej jako przedmiot najmu na rzecz innych osób i podmiotów. Nie będę z niego korzystał w celach prywatnych. Przychody z najmu będą rozliczane jako przychody z działalności gospodarczej. Czy do kosztów uzyskania przychodu powinienem stosować ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o pdof?

"(...) Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (...) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Na mocy art. 23 ust. 5c ustawy w przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 23a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 47a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego.

(...) Zgodnie z art. 5a pkt 19a cyt. ustawy za samochód osobowy uznaje się pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

• klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
• z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków (...).

(...) pojazd, o którym mowa we wniosku (samochód typu kamper o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony), będzie uznany za samochód osobowy zgodnie z wyżej przytoczoną definicją, zawartą w art. 5a pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - wyłączenia w tym przepisie nie będą miały do tego pojazdu zastosowania. W sytuacji zatem, w której Wnioskodawca będzie oddawał leasingowany samochód osobowy w najem innym podmiotom w zakresie, w jakim to przekazanie samochodu dokonywane jest w ramach działalności gospodarczej, zastosowanie znajdzie art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy. (...) przepis ten wprost wskazuje, że ma zastosowanie do umów leasingu, o których mowa w art. 23a pkt 1, umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Bez znaczenia pozostaje fakt, że Wnioskodawca oddaje leasingowany pojazd w najem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeżeli Wnioskodawca (korzystający) ponosi opłaty wynikające z umów leasingu, o których mowa w art. 23a pkt 1 (z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego), to znajdzie dla niego zastosowanie ograniczenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy. Gdyby wolą ustawodawcy było umożliwienie podatnikom pełnego odliczenia kosztów leasingu (rat leasingowych) w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, uczyniłby to jak w przypadku określonym w art. 23 ust. 5b ustawy, w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych.

(...) Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że: wydatki poniesione na opłaty leasingowe związane z wejściem w posiadanie samochodu osobowego - kampera, który będzie przedmiotem wynajmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, w jego opinii powinny być uwzględnione w pełnej wysokości w podatkowych kosztach uzyskania przychodów, tj. w zakresie ustalenia, czy w sytuacji opisanej powyżej nie znajdzie zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy - jest nieprawidłowe. (...)".

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 czerwca 2021 r., nr 0115-KDIT3.4011.359.2021.3.MK)