Stroje służbowe
Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą w branży motoryzacyjnej, naprawia i sprzedaje zabytkowe auta. Klientami przedsiębiorcy są zazwyczaj ludzie zamożni, dlatego przedsiębiorca dbając o swoją prezencję kupuje drogie garnitury, w których spotyka się z klientami. Ponadto przedsiębiorca zaopatruje w stroje służbowe swoich pracowników. Czy wydatki na ubiór przedsiębiorcy i zakup odzieży służbowej dla pracowników stanowią koszt podatkowy?
Wydatki ponoszone przez firmy na zakup ubiorów służbowych dla pracowników stanowią koszt podatkowy u pracodawcy, jeżeli obowiązek korzystania z nich wynika m.in. z decyzji o używaniu przez pracowników ubiorów służbowych, podjętej przez kierownika zakładu oraz są one pozbawione cech odzieży osobistej.
Ustawa o pdof nie zawiera definicji pojęcia "ubiór służbowy". "Ubraniem" w znaczeniu słownikowym jest "to, co się nosi; ubranie, strój", natomiast określenie "służbowy" oznacza "dotyczący pracy w jakiejś instytucji, w wojsku, itp., wynikający z pracy w takiej instytucji; urzędowy". Zatem za ubiór służbowy należy uznać specjalną odzież noszoną tylko w związku z wykonywaną pracą, której charakter powinien uniemożliwiać wykorzystywanie jej do celów osobistych.
W efekcie dany strój uznaje się za służbowy, gdy:
- jego noszenie jest obowiązkiem pracownika (wynikającym m.in. z regulaminu czy umowy o pracę) oraz
- strój ten posiada charakterystyczne cechy, które uniemożliwiają wykorzystanie go do celów prywatnych (np. logo firmy, charakterystyczny krój i kolor), czyli zindywidualizowane elementy, przez które odzież ta traci przymiot odzieży o charakterze osobistym.
Jeżeli stroje pracownicze spełniają wymienione warunki, wydatki na ich nabycie są wówczas firmowym kosztem podatkowym. W przeciwnym wypadku, jako poniesione na cele osobiste pracowników, kosztu takiego nie stanowią.
Niektórzy przedsiębiorcy ze względu na specyfikę wykonywanej działalności (np. działalność budowlana, warsztat naprawczy) osobiście używają odzieży i obuwia ochronnego podczas wykonywania czynności wymagających jej używania. W takim przypadku wydatki na jej nabycie podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych, o ile odzież i obuwie spełniają wymagania przepisów bhp, jak również posiadają właściwości użytkowe dostosowane do specyfiki warunków pracy. Fiskus w wydawanych interpretacjach przyjmuje, że takie kryteria spełnia, poza już wymienionymi, również m.in. odzież sportowa nabywana przez instruktorów zajęć sportowych.
Kosztów podatkowych przedsiębiorca nie może jednak obciążać wydatkami ponoszonymi na zakup dla siebie standardowej odzieży, w tym m.in. garniturów czy tzw. wyjściowych sukienek lub kostiumów, mających charakter osobisty. Owszem, obowiązujące normy wymagają od przedsiębiorców prezencji odpowiedniej do wykonywanej działalności. Jednocześnie jednak odpowiedni wygląd nie przekłada się ani na osiąganie przychodów firmowych, ani zachowanie albo zabezpieczenie źródła ich powstawania. Takie same wymagania stawiane są wobec osób zatrudnionych w innych zawodach, np. pracowników banków, korporacji, nauczycieli czy urzędników. Zatem wydatków na zakup standardowej odzieży przedsiębiorca nie może rozliczyć w firmowych kosztach podatkowych. Fiskus zgadza się jednak na zaliczanie do tej kategorii wydatków na zakup stroju biznesowego, który posiada trwałe oznaczenie firmowym logo.
| Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
| www.PodatekDochodowy.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
| NOWY SCHEMAT »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
DRUKI
Darmowe druki aktywne
WSKAŹNIKI
Bieżące wskaźniki wraz z archiwum
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
|
||||||||||||
|
||||||||||||