Zagraniczna wycieczka połączona z nauką języka obcego

Podatnik zamierza wykupić zagraniczną wycieczkę połączoną z nauką języka obcego, którego znajomość będzie mu przydatna w prowadzonej działalności gospodarczej. Czy koszty takiego wyjazdu będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

W sytuacji gdy wyjazd będzie miał charakter rekreacyjny, a nauka języka nie będzie stanowić zasadniczego celu tego wyjazdu, to ujęcie w kosztach podatkowych wydatków z nim związanych może być zakwestionowane.

Wydatki na szkolenia przedsiębiorcy, w tym na kursy języka obcego odbywające się za granicą, nie są wykluczone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 updof. Z tego względu organy podatkowe generalnie akceptują zaliczanie tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 updof, o ile wydatki te pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Przy czym w każdym przypadku to przedsiębiorca musi wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego, jak również że wydatek ten jest racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Gdy przesłanki te są spełnione, to zasadne jest również rozliczenie w ciężar kosztów podatkowych innych wydatków związanych z udziałem w szkoleniu, w szczególności kosztów przejazdu (przelotu) czy noclegów przedsiębiorcy.

W sytuacji podatnika ujęcie w kosztach podatkowych wydatków opisanych w pytaniu, tj. związanych z zakupem zagranicznej wycieczki połączonej z nauką języka obcego, może zostać zakwestionowane, w szczególności gdy okaże się, że wydatki faktycznie dotyczą wypoczynku, a nie nauki języka. Trzeba się liczyć z tym, że organy podatkowe będą w tym przypadku zainteresowane nie tylko tym, jak podatnik może wykorzystać znajomość języka na potrzeby prowadzonej działalności, ale również programem samej wycieczki (imprezy). Nie ma bowiem podstaw do ujmowania w kosztach podatkowych wydatków dotyczących wycieczki o charakterze turystyczno-wypoczynkowym.

Takie stanowisko ma potwierdzenie w orzecznictwie. Przykładem jest wyrok NSA z 5 września 2017 r., sygn. akt II FSK 2194/15. Chodziło w nim o podatnika, który wziął udział w specjalistycznym szkoleniu językowym dla lekarzy, zorganizowanym na Karaibach. Cena usługi, którą podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów obejmowała oprócz kosztów szkolenia, także koszty przelotu, ubezpieczenia, noclegów, wyżywienia, biletów wstępu do zwiedzanych obiektów. Postępowanie wykazało jednak, że w programie wycieczki, na naukę języka przeznaczone były tylko dwie godziny dziennie, a pozostały czas wypełniały inne atrakcje. NSA stwierdził zatem, że: "(...) w istocie chodziło tu nie o szkolenie językowe, lecz o imprezę (wycieczkę) o charakterze turystyczno-wypoczynkowym. Ujęcie w niej także elementu szkolenia językowego, czy to, jak należy sądzić, ze względów marketingowych (u organizatora), czy też (...) ze względów podatkowych (po stronie uczestników), połączone z wydaniem stosownego certyfikatu, w niczym istoty tej nie zmienia. Liczy się bowiem rzeczywisty charakter nabywanego świadczenia, a nie to - jak zostanie ono nazwane w fakturze wystawionej przez organizatora wyjazdu czy też w jego ofercie handlowej. Słusznie więc stwierdziły organy podatkowe, co zostało także zaakceptowane przez Sąd pierwszej instancji, że zakwestionowany wydatek, w całości zakwalifikowany przez Skarżącego do kosztów uzyskania przychodów, w zasadniczej mierze dotyczył elementów innych niż szkolenie i jako taki nie mógł być oceniony jako mający na celu osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie źródła przychodów (...) w rozumieniu art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. Całkowicie oczywiste jest bowiem, iż wydatki na sfinansowanie egzotycznej wycieczki na Karaiby, nazwanej »specjalistycznym szkoleniem językowym dla lekarzy«, obejmującej liczne (...) atrakcje turystyczne, nie wykazują (...) dostatecznego związku z realizacją celów określonych w ww. przepisie".