Odwołanie od decyzji wydanej przez urząd skarbowy

Decyzja wydana przez urząd skarbowy nie jest ostateczna. Podatnik ma prawo odwołać się od niej do dyrektora izby administracji skarbowej. Podatnik ma 2 tygodnie na sporządzenie i wniesienie odwołania. Powinno ono zawierać zarzuty i żądania poparte dowodami.

Treść odwołania

Odwołanie musi spełniać określone wymogi formalne. Powinno ono zawierać - poza datą i miejscem sporządzenia, oznaczeniem organu odwoławczego, danymi podatnika - zarzuty przeciwko kwestionowanej decyzji, sprecyzowanie istoty i zakresu żądania oraz wskazanie dowodów uzasadniających żądanie. Takie wymogi wynikają z art. 222 Ordynacji podatkowej.

Zarzuty mogą dotyczyć uchybień w zakresie zarówno prawa materialnego, jak i procesowego, np.: dokonania błędnej wykładni prawa, niedopełnienia obowiązku zebrania kompletnego materiału dowodowego, sprzeczności istotnych ustaleń ze zgromadzonymi dowodami. Określenie istoty i zakresu żądania polega na sprecyzowaniu, jakiego sposobu zakończenia postępowania odwoławczego oczekuje wnoszący odwołanie, np. uchylenia decyzji urzędu skarbowego w całości. Na poparcie żądania wystarczy wskazać dowody składające się na materiał sprawy (nie trzeba ich przedkładać). Jeżeli w trakcie postępowania podatkowego urząd skarbowy nie przeprowadził dowodów zgłaszanych przez podatnika, w odwołaniu można zakwestionować postanowienie o odrzuceniu wniosków dowodowych, wskazując wpływ takiego działania na prawidłowość wydanego rozstrzygnięcia.

Druk odwołania od decyzji dostępny jest w serwisie druki.gofin.pl, w dziale Ordynacja podatkowa.

Podatnik może sporządzić odwołanie samodzielnie lub powierzyć to zadanie profesjonalnemu zastępcy procesowemu, np. doradcy podatkowemu, na podstawie pełnomocnictwa ogólnego (PPO-1) lub szczególnego (PPS-1).

Nie tylko na piśmie

Odwołanie wnosi się za pośrednictwem urzędu skarbowego, który wydał kwestionowaną decyzję, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia jej adresatowi. Jeżeli podatnika reprezentuje pełnomocnik, termin ten biegnie od dnia doręczenia decyzji pełnomocnikowi.

Termin złożenia odwołania liczy się od dnia następnego po dniu doręczenia decyzji. Upływa ostatniego z wyznaczonej liczby dni o północy. Uwzględnia się dni robocze i wolne od pracy. Jeżeli jednak ostatni dzień terminu wypada w sobotę, niedzielę lub święto będące dniem ustawowo wolnym od pracy, przesuwa się on na następny dzień po dniu lub dniach wolnych. Odwołanie można w takim przypadku złożyć - nie narażając się na zarzut spóźnienia - jeszcze pierwszego dnia po przerwie weekendowej lub świątecznej.

Odwołanie można wnieść na kilka sposobów: na piśmie (w tym faksem), ustnie do protokołu, a także za pomocą środków komunikacji elektronicznej przez elektroniczną skrzynkę podawczą urzędu skarbowego za pośrednictwem platformy ePUAP. Przewiduje to art. 168 § 1 Ordynacji podatkowej. Odwołanie złożone na piśmie albo ustnie do protokołu musi być podpisane przez wnoszącego, a protokół ponadto przez pracownika organu podatkowego, który go sporządził. Jeżeli osoba składająca odwołanie nie może lub nie umie złożyć podpisu, odwołanie lub protokół podpisuje za nią inna osoba przez nią upoważniona, czyniąc o tym wzmiankę obok swojego podpisu. Odwołanie przesyłane w formie dokumentu elektronicznego należy opatrzyć kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.

Nakaz zapłaty

Plusem wniesienia odwołania jest możliwość wstrzymania się z zapłatą podatku wynikającego z zakwestionowanej decyzji do czasu zakończenia postępowania odwoławczego.

Urzędowi skarbowemu nie wolno podjąć żadnych działań zmierzających do uzyskania spornej kwoty przed wydaniem rozstrzygnięcia przez dyrektora izby administracji skarbowej, w tym wszcząć postępowania egzekucyjnego i zająć majątku podatnika. Podatnik nie może jednak rozporządzać swoim majątkiem w taki sposób, aby ewentualne ściągnięcie podatku w przyszłości stało się trudne lub wręcz niemożliwe. Nie wolno mu usunąć, ukryć, zbyć, darować, zniszczyć, rzeczywiście lub pozornie obciążyć albo uszkodzić składników swojego majątku, jeżeli miałoby to na celu udaremnienie zabezpieczenia lub egzekucji zobowiązania wynikającego z decyzji. Osoba, która takimi działaniami udaremni wykonanie decyzji, naraża się na odpowiedzialność karną.

Urząd skarbowy może zobligować podatnika do uregulowania spornego podatku - jeszcze przed zakończeniem postępowania odwoławczego - nadając decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Takie rozwiązanie wolno zastosować w wyjątkowych sytuacjach. Po pierwsze, gdy organ podatkowy ma informacje, że wobec podatnika toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych. Po drugie, gdy podatnik nie ma majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy korzystające z pierwszeństwa zaspokojenia. Po trzecie, jeżeli podatnik wyzbywa się majątku znacznej wartości. Po czwarte, gdy okres do upływu terminu przedawnienia podatku jest krótszy niż 3 miesiące. Urząd skarbowy musi uprawdopodobnić, że z powodu wystąpienia jednej z wymienionych przesłanek zobowiązanie wynikające z nieostatecznej decyzji nie zostanie wykonane. Na postanowienie w sprawie nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności przysługuje zażalenie. Wniesienie zażalenia nie wstrzymuje realizacji decyzji.