Zwolnienia w podatku od środków transportowych

Również w zakresie podatku od środków transportowych ustawodawca przewidział możliwość wprowadzania przez gminy swoich zwolnień. Sama ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje takie zwolnienia np. dla tzw. pojazdów specjalnych.

Opodatkowaniu podatkiem od środków transportowych podlegają:

• samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i poniżej 12 ton,
   
• samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton,
   
• ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i poniżej 12 ton,
   
• ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton,
   
• przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego,
   
• przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego,
   
• autobusy.

Ustawowe zwolnienia w podatku od środków transportowych określa art. 12 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Na jego mocy zwalnia się od podatku od środków transportowych:

• środki transportowe będące w posiadaniu przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych i innych misji zagranicznych, korzystających z przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, oraz członków ich personelu, jak również innych osób zrównanych z nimi, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pod warunkiem wzajemności,
   
• środki transportowe stanowiące zapasy mobilizacyjne, pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym,
   
• pojazdy zabytkowe, w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.

Rady gmin mogą wprowadzać na swoim terenie własne zwolnienia. Mogą to być inne zwolnienia przedmiotowe niż wymienione wcześniej, z wyjątkiem zwolnień dotyczących:

• samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton,
   
• ciągników siodłowych i balastowych przystosowanych do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton,
   
• przyczep i naczep, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego.

Sformułowanie "inne zwolnienia przedmiotowe" może dotyczyć tylko i wyłącznie przedmiotu, a więc środków transportowych wykorzystywanych do różnego rodzajów działalności, czy też przejawiających określone cechy. Przy czym podobnie jak w przypadku podatku od nieruchomości, przedmiot ten powinien być tak określony, aby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika. Przykładem nieprawidłowego zwolnienia w podatku od środków transportowych jest zwolnienie przez radę gminy jednego z polskich miast, środków transportowych będących w posiadaniu urzędu miasta oraz zakładów gospodarki komunalnej. Powyższa regulacja nosi znamiona zwolnienia przedmiotowo-podmiotowego, gdyż zakres zwolnienia wyznacza warunek wykorzystywania środków transportu dla potrzeb określonego podmiotu.