Bez sankcji przy MPP

Dokonując zapłaty za towary i usługi, które są wymienione w załączniku nr 15 do ustawy o VAT metodą podzielonej płatności w ratach, podatnik nie będzie narażony na sankcje dodatkowego zobowiązania, które wynikają z art. 112b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 112c ustawy - zgodnie z art. 108c ust. 1 ustawy o VAT. Tak wyjaśnił Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 13 stycznia 2020 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.612.2019.1.PG.

Podatnik (spółka) we wniosku o interpretację wskazał, że jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Prowadzi działalność w zakresie transportu betonu. Od 1 listopada 2019 r. podatnik dokonuje zakupu towarów i usług z załącznika numer 15 do ustawy o VAT. Faktury opiewają na kwotę powyżej 15.000 zł brutto. Podatnik chciałby dokonywać jednak płatności faktur powyżej 15.000 zł za towary i usługi, które są wymienione w załączniku nr 15 ustawy o VAT w ratach, ale stosując metodę podzielonej płatności (faktura za zakup oleju napędowego w kwocie brutto 20.000 zł zapłacona metodą podzielonej płatności w dwóch transzach po 10.000 zł każda). W związku z tym zapytał, czy dokonując zapłaty za towary i usługi, które są wymienione w załączniku numer 15 do ustawy o VAT metodą podzielonej płatności w ratach, spółka będzie narażona na sankcje dodatkowego zobowiązania, które wynikają z art. 112b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 112c ustawy o VAT.

Organ podatkowy udzielając odpowiedzi podkreślił, że zapis art. 108a ust. 1a ustawy o VAT, wprowadza obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu należności z faktury, w której wartość sprzedaży brutto przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty i faktura ta obejmuje swym zakresem towary lub usługi wskazane w załączniku nr 15 do ustawy o VAT.

Na podstawie art. 108a ust. 2 ustawy o VAT, zastosowanie MPP polega na tym, że:

1) zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT,

2) zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Według art. 108c ust. 1 ustawy o VAT, do wysokości kwoty odpowiadającej kwocie podatku wynikającej z otrzymanej faktury, zapłaconej z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, przepisów art. 112b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 112c ustawy o VAT (tj. przepisów dotyczących sankcji podatkowych) nie stosuje się.

Do zaległości w podatku powstałej za okres rozliczeniowy, za który podatnik w złożonej deklaracji podatkowej wykazał kwotę podatku naliczonego, której co najmniej 95% wynika z otrzymanych przez podatnika faktur, które zostały zapłacone z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności, przepisu art. 56b Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) nie stosuje się (art. 108c ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 108c ust. 3 ustawy o VAT, przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do podatnika, który wiedział, że faktura zapłacona z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności:

1) została wystawiona przez podmiot nieistniejący,

2) stwierdza czynności, które nie zostały dokonane,

3) podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością,

4) potwierdza czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i art. 83 Kodeksu cywilnego.

Organ podkreślił, że zasadniczą korzyścią wynikającą z zastosowania mechanizmu podzielonej płatności jest bezpieczeństwo podatkowe transakcji. Po pierwsze, zapłata w mechanizmie podzielonej płatności jest bardzo istotną przesłanką do uznania, że dany nabywca dochował należytej staranności w danej transakcji (w przypadku gdy kontrahent okaże się oszustem podatkowym). Po drugie, ustawa przewiduje wymierne korzyści dla podatnika, który zapłaci z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności.

I tak, wobec podatnika, który stosuje mechanizm podzielonej płatności, nie stosuje się przepisów dotyczących sankcji podatkowych za rozliczenie podatku skutkujące zaniżeniem zobowiązania podatkowego lub zawyżeniem nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu lub do rozliczenia w następnych okresach rozliczeniowych lub zwrotu podatku. Dotyczy to zarówno sankcji podatkowej w wysokości 20%, 30%, jak i podwyższonej do wysokości 100%, czyli sankcji wynikających z art. 112b ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 oraz art. 112c ustawy o VAT. Powyższe wyłączenia stosuje się do wysokości kwoty odpowiadającej kwocie podatku wynikającej z otrzymanej faktury, zapłaconej w podzielonej płatności. Oznacza to, że wyłączenie dodatkowego zobowiązania dotyczy skutków wynikających z nabycia towaru lub usługi, dokumentowanego fakturą, z której należność została zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności.

Powyższe korzyści (brak dodatkowego zobowiązania podatkowego) nie będą stosowane, w przypadku gdy podatnik wiedział, że faktura zapłacona z zastosowaniem MPP: została wystawiona przez podmiot nieistniejący, stwierdza czynności, które nie zostały dokonane, podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością lub potwierdza czynności mające na celu obejście prawa lub dokonywane dla pozoru. Wyłączenie to wynika z faktu, że MPP nie może stanowić środka zabezpieczającego interesy podmiotów, którzy dokonują oszustw w VAT lub wiedzą, że dana transakcja służy oszustwu w VAT. Takie podmioty muszą liczyć się z wszelkimi konsekwencjami (podatkowymi, karno-skarbowymi lub karnymi) swojego postępowania, niezależnie od tego, że płacą w mechanizmie podzielonej płatności.