Zwolnienie z VAT przy udostępnianiu obiektów sportowych

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE, należy interpretować tak, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Gmina we wniosku o interpretację wskazała, że posiada status podatnika VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego jest organem prowadzącym dla szkół i innych placówek publicznych na swoim obszarze prowadzących działalność oświatową w formie gminnych jednostek budżetowych. Szkoły będące gminnymi jednostkami budżetowymi dysponują bazą sportową rekreacyjną (boiska, sale gimnastyczne, w kilku przypadkach także baseny) będącą w tzw. trwałym zarządzie. W przypadku jednostek budżetowych składniki majątkowe, z których korzystają te jednostki należą w sensie cywilnoprawnym (własnościowym) do osoby prawnej, tj. gminy. Z obiektów tych, co do zasady, korzystają głównie uczniowie szkół w ramach zająć lekcyjnych wychowania fizycznego. W miarę jednak możliwości i zainteresowania z obiektów tych mogą korzystać odpłatnie mieszkańcy miasta. Obiekty sportowe w różnych dniach i godzinach udostępniane są zarówno osobom indywidualnym, jak i grupom zorganizowanym (grupom przyjaciół, pracownikom zakładów pracy, dzieciom, młodzieży trenującej w klubach sportowych), które chcą skorzystać z obiektów, np. do gry w piłkę, pływania czy też innych zajęć sportowo-rekreacyjnych. Gmina zapytała, czy udostępnianie przez nią za pośrednictwem gminnych jednostek budżetowych działających na podstawie przepisów Prawa oświatowego obiektów sportowych na cele uprawiania sportu i wychowania fizycznego opisanym we wniosku podmiotom, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE. Organ interpretacyjny uznał, że nie.

Gmina wniosła skargę do WSA w Lublinie, który uchylił zaskarżoną interpretację. WSA uznał, że stanowisko organu wyrażone w zaskarżonej interpretacji nie zasługuje na aprobatę. Jak wyjaśnił WSA, zarówno w orzecznictwie TS UE, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego nie budzi wątpliwości to, że gmina mieści się w definicji podmiotów, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT i art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE. Przyjmuje się, że gminy nie są, co do zasady, uważane za podatników VAT w odniesieniu do działalności, którą podejmują jako władze publiczne. Nie ma przy tym znaczenia czy czynią to w ramach zadań własnych, czy też zleconych. Podstawowe znaczenie dla uznania organu władzy publicznej za podatnika jest to, czy działa on w warunkach analogicznych jak podmioty prywatne, podlegając tym samym uwarunkowaniom rynkowym i prawnym. Wyłączeniu na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT z opodatkowania, będą podlegały wszystkie transakcje dokonane przez wykonujący zadania publiczne organ władzy publicznej, których nieopodatkowanie nie będzie powodowało znaczących zakłóceń konkurencji.

Tym samym WSA stwierdził, że organ ograniczając się w zaskarżonej interpretacji wyłącznie do stosowania językowych dyrektyw wykładni, dokonał zawężającej interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Ograniczono bowiem zwolnienie wyłącznie do usług świadczonych w formie klubu sportowego, związku sportowego lub związku stowarzyszeń i innych osób prawnych w rozumieniu ustawy o sporcie. Taka interpretacja pomija uwarunkowania prawne, których źródłem są przepisy prawa unijnego.

(wyrok WSA w Lublinie z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 447/19 - orzeczenie nieprawomocne)