Konsekwencje u ryczałtowca

Zmiany objęły również przedsiębiorców opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Przyjęte w tym zakresie rozwiązania uwzględniają specyfikę tej formy opodatkowania, w której występuje brak strony kosztowej i odnoszą się do transakcji handlowych, których termin zapłaty upływa po 31 grudnia 2019 r.

Modyfikacje u wierzyciela

U wierzyciela będącego tzw. ryczałtowcem począwszy od 2020 r. przychody z działalności gospodarczej, po pomniejszeniu ich o odliczenia możliwe do dokonania przy tej formie opodatkowania, mogą być zmniejszane o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności o zapłatę świadczenia pieniężnego, czyli wynagrodzenie za dostawę towaru lub wykonanie usługi w transakcji handlowej, która nie została uregulowana lub zbyta. Zasadniczo zmniejszeń tych ryczałtowiec będzie dokonywał w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, o ile do dnia złożenia zeznania odpowiednio wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta.

Jeżeli jednak wartość przysługującego wierzycielowi zmniejszenia przychodów będzie wyższa od samych przychodów, to nieodliczona od nich część tego zmniejszenia będzie obniżała przychody opodatkowane ryczałtem ewidencjonowanym w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia, o ile wierzytelność nie zostanie uregulowana lub zbyta.

Z kolei gdy po roku podatkowym, za który dokonane zostanie zmniejszenie przychodów, wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta, ryczałtowiec-wierzyciel zobowiązany będzie do zwiększenia przychodów w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym wierzytelność zostanie uregulowana lub zbyta - odpowiednio o wartość kwot uprzednio odliczonych (przykład 1).

Korekta u dłużnika

Po stronie dłużnika będącego ryczałtowcem przychody z działalności gospodarczej, po pomniejszeniu ich o odliczenia możliwe do dokonania przy tej formie opodatkowania podlegają zwiększeniu o związaną z prowadzoną działalnością wartość zobowiązania do zapłaty, które nie zostało uregulowane. Zwiększenia tego dłużnik dokonuje w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Zwiększenia tego ryczałtowiec-dłużnik będzie dokonywał w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Dłużnik będzie dokonywał zwiększenia, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego nie ureguluje swojego zobowiązania.

W przypadku gdy dłużnik, który z powodu nieuregulowania zobowiązania zwiększy przychody w zeznaniu podatkowym, a po roku podatkowym, za który tego dokonał, zobowiązanie to ureguluje, będzie zmniejszał o jego wartość przychody w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym uregulowanie to będzie miało miejsce. Jeśli jednak wartość zmniejszenia przychodów będzie wyższa od tych przychodów, zmniejszenia przychodów o nieodliczoną wartość dłużnik będzie dokonywał w kolejnych latach podatkowych, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, za który powstało prawo do zmniejszenia (przykład 2).

Korekta przy ryczałcie miesięcznym

Z dodanego do art. 21 ust. 3f ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (...) wynika, że zarówno wierzyciele, jak i dłużnicy będą dokonywali zmniejszeń lub zwiększeń, na zasadach wynikających z dodawanych do art. 11 tej ustawy ust. 4-19, przy obliczaniu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za poszczególne miesiące.

Zmniejszenia bez wpływu na limity

W limitach kwotowych dotyczących ryczałtu ewidencjonowanego nie podlegają uwzględnieniu kwoty, o które podatnik zmniejszył lub zwiększył przychody na podstawie omawianych przepisów. Chodzi tu o limit przychodów uprawniający do korzystania z ryczałtu ewidencjonowanego (250.000 euro) oraz limit uprawniający do ryczałtu kwartalnego (25.000 euro).