Ryczałt wypłacany pracownikowi z tytułu używania przez niego prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych

Z uzasadnienia

"Spór w sprawie niniejszej sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy otrzymywana przez pracownika Spółki, kwota zwrotu kosztów poniesionych w związku z użyciem prywatnego samochodu w jazdach lokalnych, mieszcząca się w ramach przyznanego przez Spółkę miesięcznego limitu kilometrów, prowadzi do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jeśli przejazdy samochodem prywatnym są bezpośrednio związane z wykonaniem zadań na rzecz Spółki? (...)

W ocenie Sądu analiza przepisów ustawy wskazuje, że zgodnie z wyraźnym rozstrzygnięciem ustawodawcy odpłatne świadczenie z tytułu zwrotu kosztów za tzw. jazdy lokalne jest przychodem pracownika, co do zasady opodatkowanym, a zwolnionym z opodatkowania wyłącznie w warunkach wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 23b p.d.o.f. Proponowane przez skarżącą uznanie, że świadczenie takie nie jest przychodem pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 p.d.o.f. powodowałoby, że zbędny byłby przepis art. 21 ust. 1 pkt 23b p.d.o.f. przewidujący zwolnienie z opodatkowania tego świadczenia, w niektórych okolicznościach. Należy zatem przyjąć, że istnienie przepisu przewidującego zwolnienie, o którym mowa jest argumentem za przyjęciem, że zwrot kosztów za tzw. jazdy lokalne jest przychodem pracownika ze względu na bardzo szerokie zdefiniowanie tego przychodu w art. 12 ust. 1 p.d.o.f.

Zwrócić też należy uwagę, że zwrot kosztów za jazdy lokalne następuje w formie ryczałtu, co sprawia, że co do zasady nie zawsze odpowiada ściśle kosztom ponoszonym przez pracownika. Ta okoliczność przemawia za włączeniem tego świadczenia do przychodów pracownika.

W tych okolicznościach prawidłowe jest stanowisko organu interpretacyjnego, że zwrot kosztów używania pojazdu prywatnego do celów służbowych przyznany pracownikowi Spółki na podstawie wspomnianej w opisie stanu faktycznego umowy cywilnoprawnej, na zasadach określonych w powołanym wyżej rozporządzeniu, nie mieści się w dyspozycji cytowanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 23b p.d.o.f. Skoro bowiem brak jest przepisów odrębnych ustaw, które gwarantowałyby pracownikom Spółki możliwość przyznania prawa do zwrotu poniesionych kosztów z tytułu korzystania z prywatnego samochodu do celów służbowych w tzw. jazdach lokalnych, to przyznany zwrot nie mieści się w dyspozycji cytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 23b p.d.o.f. Przedstawiony tok argumentacji prowadzi do wniosku, że prawidłowe jest stanowisko, iż ryczałt wypłacany pracownikom z tytułu używania przez pracowników prywatnych samochodów osobowych do celów służbowych stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., który winien być opodatkowany wraz z innymi przychodami ze stosunku pracy. Na wnioskodawcy z tytułu dokonywania tych świadczeń, ciążą zatem obowiązki płatnika określone w art. 31 u.p.d.o.f. związane z naliczeniem i pobraniem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych".

(wyrok WSA w Lublinie z 1 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 815/18)