Otrzymanie wynagrodzenia za usługi uwzględniającego wydatki niestanowiące kosztów podatkowych

Z uzasadnienia

"Przedmiotem sporu w rozpoznawanej sprawie jest interpretacja art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. i ustalenie czy wynagrodzenie otrzymywane przez Oddział spółki w Polsce, w części w jakiej pokrywa wydatki niestanowiące dla oddziału kosztu podatkowego, winno stanowić przychód podatkowy dla spółki. Zgodnie z brzmieniem ww. przepisu do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

(...) »wydatek zwrócony« to ten sam. a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu. Powyższe stwierdzenie jest istotą problemu prawnego występującego w przedmiotowej sprawie. (...) Zdaniem Sądu nie można zgodzić się, że w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez Skarżącą nastąpi zwrot wydatków. Spółka pełni funkcję centrum serwisowego świadczącego usługi pomocnicze. W szczególności, Spółka zajmuje się świadczeniem wybranych usług na zlecenie i rzecz spółek z grupy podmiotów powiązanych. Świadczenie usług na rzecz innych podmiotów jest zatem przedmiotem działalności Skarżącej. W zamian za świadczone usługi Spółka otrzymuje wynagrodzenie wyliczane w oparciu o metodę koszt plus, której istotą jest wyliczanie wynagrodzenia na podstawie poniesionych kosztów oraz ustalonej marży. W ramach świadczenia usług Spółka ponosi wydatki, w tym także takie, których zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, m.in. wpłaty na PFRON, reprezentacja i inne. Spółka jest odrębnym podmiotem gospodarczym świadczącym usługi na rzecz innych podmiotów i w celu świadczenia tych usług, w związku z prowadzeniem działalności na własny rachunek, ponosi wydatki, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Z tych też względów kwota otrzymywana przez spółkę polską jako jej wynagrodzenie będzie uwzględniała także rekompensatę za brak możliwości potrącenia niektórych kosztów. Rekompensata tych należności jako element składowy wynagrodzenia nie będzie stanowiła zwrotu wydatków w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p. (...)

W ocenie Sądu kwota pieniężna otrzymywana przez Skarżącą od spółki zagranicznej, stanowi wynagrodzenie za świadczone na jej rzecz usługi, a nie jak twierdzi Skarżąca zwrot wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Podkreślić jeszcze raz należy, że określone na fakturze wynagrodzenie stanowi w całości przychód należny z tytułu świadczenia przez Spółkę usług w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie może być ono traktowane w części jako »wydatek zwrócony«, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., nawet w sytuacji gdy zostało ono skalkulowane w oparciu o koszty, które w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mogą być zaliczone do kosztów podatkowych. Stąd w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania ww. art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.o.p., a otrzymywane wynagrodzenie (...) stanowi przychód podatkowy. Odmienne stanowisko prowadziłoby do uprzywilejowania podmiotów kalkulujących wynagrodzenie za świadczone usługi metodą koszt plus marża w stosunku do podmiotów niestosujących tej metodologii kalkulacji wynagrodzenia, a ponoszących w ramach prowadzonej działalności gospodarczej koszty niepodatkowe".

(wyrok WSA w Warszawie z 21 lutego 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 1226/18)