Sfinansowanie kosztów zakwaterowania pracownikom oddelegowanym do pracy za granicą

Z uzasadnienia

"Spór w niniejszej sprawie dotyczył skutków podatkowych poniesienia przez Skarżącą kosztów zakwaterowania zapewnianego swoim pracownikom delegowanym do pracy za granicą przy uwzględnieniu, że Skarżąca w ramach prowadzonej przez siebie działalności realizuje usługi dla swoich klientów zarówno w Polsce jak i dla zagranicznych kontrahentów na obiektach przemysłowych za granicą, a pracownicy posiadają stałe miejsce zamieszkania w Polsce.

Według Skarżącej, powyższe ponoszone przez nią koszty tego świadczenia (zakwaterowania) nie będą stanowiły przychodu pracowników z tytułu nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa w przepisie art. 12 ust 1 u.p.d.o.f., a zatem nie powinna ona, jako płatnik, pobierać z tego tytułu i odprowadzać na podstawie art. 31 u.p.d.o.f. zaliczek na podatek.

Z kolei, w ocenie organu interpretacyjnego, świadczenie to będzie stanowiło przychód dla pracowników w rozumieniu powyżej wskazanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś Skarżąca zobowiązana jest do naliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na ten podatek.

W tak zakreślonych ramach zaistniałego sporu, biorąc pod uwagę zawarty we wniosku opis zdarzenia faktycznego w ocenie Sądu Skarżąca prawidłowo uznała, że ponoszone przez nią wydatki na zapewnienie zakwaterowania dla swoich pracowników za granicą nie będą stanowić u pracownika przychodu w rozumieniu art. 12 ust 1 u.p.d.o.f., a w konsekwencji brak jest też podstaw do poboru przez nią - jako płatnika - zaliczek na podatek dochodowy od obu tych świadczeń.

(...) skorzystanie przez pracownika ze świadczenia w postaci zakwaterowania, którego koszt ponosi pracodawca nie jest świadczeniem spełnionym w interesie tego pracownika, ale w interesie pracodawcy oraz nie przynosi pracownikowi korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. (...) Ponoszenie przez pracodawcę wydatków w celu zapewnienia noclegów pracownikowi - przyjmując wskazane przez Trybunał Konstytucyjny kryterium oceny - jest świadczeniem poniesionym w interesie pracodawcy, ponieważ to jemu przynosi konkretną i wymierną korzyść w postaci prawidłowo i efektywnie wykonanej przez pracownika pracy. (...) Zapewnienie noclegu przez pracodawcę pracownikowi służy wyłącznie realizacji obowiązku pracowniczego - pracownik nie ma żadnej swobody w zarządzaniu i rozporządzaniu tym świadczeniem, wykorzystuje je tylko w konkretnym celu - wykonaniu swoich obowiązków pracowniczych.

Zasadnie zatem podniesiono w skardze, że celem udostępnienia bezpłatnego zakwaterowania pracownikowi jest zapewnienie sprawnej i terminowej realizacji przez pracownika określonych zadań, co leży w bezpośrednim ekonomicznym interesie pracodawcy. W sytuacji nieudostępnienia pracownikowi zakwaterowania konieczne byłyby codzienne, dalekie dojazdy pracownika do miejsca pracy, co byłoby niecelowe zarówno z praktycznego jak i ekonomicznego punktu widzenia. Ponadto tego rodzaju dojazdy do pracy w znacznym stopniu obniżałyby wydajność pracownika oraz mogłyby powodować naruszenia norm prawa pracy dotyczących wymaganego dobowego czasu odpoczynku. (...)

Tym samym należy stwierdzić, że koszty zakwaterowania pracowników za granicą są przede wszystkim kosztami pracodawcy i to ponoszonymi w jego interesie wynikającym z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie zaś w interesie pracownika. Wobec tego nie stanowią tego rodzaju świadczenia przychodu określanego jako wartość innych nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. (...) W efekcie wydatki poniesione przez pracodawcę na wymienione powyżej świadczenia nie stanowią przychodu dla pracownika. To powoduje, że skarżąca nie ma w tym zakresie obowiązku obliczania i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych".

(wyrok WSA w Opolu z 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Op 142/18 - orzeczenie nieprawomocne)

Od redakcji

Organy podatkowe są innego zdania niż sądy. Uważają one, że zapewnienie pracownikom oddelegowanym bezpłatnego zakwaterowania stanowi u nich przychód z innych nieodpłatnych świadczeń. Potwierdzeniem tego jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 8 marca 2018 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.12.2018.1.MD.