Dofinansowanie do letniego wypoczynku a PIT

Zasadą jest, że gdy pracownik uzyskuje od pracodawcy świadczenie, to uzyskuje on przychód ze stosunku pracy. Dotyczy to także dofinansowania do letniego wypoczynku zarówno samego pracownika, jak i członka jego rodziny. Może być jednak tak, że powyższy przychód będzie wolny od podatku dochodowego. Jest to uzależnione generalnie od źródła otrzymanego dofinansowania, a niekiedy także od jego kwoty.

» Dofinansowanie ze środków ZFŚS

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PDOF (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.), wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł. Rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Przez działalność socjalną rozumie się tu m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej (zob. art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; Dz. U. z 2017 r. poz. 2191 ze zm.).

Uwzględniając powyższe, jeśli dofinansowanie do wypoczynku pracownika (lub członka jego rodziny), dokonane w całości ze środków ZFŚS (funduszu związków zawodowych), łącznie z otrzymanymi wcześniej świadczeniami z tego źródła:

• nie przekroczy w roku podatkowym 1.000 zł - to kwota tego dofinansowania w całości korzysta ze zwolnienia od podatku,
   
• przekroczy w roku podatkowym 1.000 zł - wolna od podatku dochodowego będzie jedynie kwota dofinansowania mieszcząca się w ww. limicie 1.000 zł; nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu.

Należy dodać, że do końca 2017 r. limit, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PDOF, wynosił 380 zł.

W sytuacji, gdy pracodawca dofinansowuje pracownikowi wypoczynek ze swoich środków obrotowych, dofinansowanie to generalnie nie korzysta ze zwolnienia od podatku. Ustawodawca nie przewidział bowiem takiego zwolnienia (inaczej może być w przypadku dopłat do wakacji dzieci pracowników, o czym piszemy w dalszej części tego artykułu). To oznacza, że wartość otrzymanego dofinansowania pracodawca dolicza do innych przychodów uzyskanych przez pracownika w danym miesiącu ze stosunku pracy i od łącznej kwoty pobiera zaliczkę na podatek dochodowy, według stawki podatku właściwej dla pozostałych składników wynagrodzenia pracownika.

» Dofinansowanie do wypoczynku dzieci pracownika

W sytuacji, gdy pracownik uzyskuje dopłaty do wypoczynku swoich dzieci, to skutki takiej dopłaty należy rozpatrywać z uwzględnieniem regulacji zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.), wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

a) z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,

b) z innych źródeł - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.000 zł.

Należy dodać, że do końca 2017 r. limit określony w lit. b) wynosił 760 zł.

Stosowanie powyższego przepisu w praktyce wzbudza wątpliwości.

Kryterium wieku dziecka pracownika

Podatnicy mają wątpliwości, na jaki dzień należy badać wiek dziecka, w celu ustalenia prawa do ww. zwolnienia. Czy powinien to być dzień otrzymania dopłaty, dzień rozpoczęcia wypoczynku, czy może dzień jego zakończenia?

Organy podatkowe prezentują pogląd, zgodnie z którym kryterium wieku dziecka jest spełnione (na potrzeby zwolnienia z tytułu wypoczynku małoletniego dziecka pracownika), gdy dziecko w którymkolwiek momencie trwania wypoczynku nie ukończyło 18 lat. Istotny jest wiek dziecka w trakcie wypoczynku, a nie w momencie otrzymania dopłaty do jego wypoczynku.

Tak uznał np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2017 r., nr 1462-IPPB4.4511.1169.2016.1.JK2, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 grudnia 2016 r., nr 1061-IPTPB4.4511.230.2016.2.KS czy Minister Finansów w zmieniającej interpretacji indywidualnej z 7 maja 2014 r., nr DD3/033/41/IMD/14/RD-42122/14.

Podmioty organizujące wypoczynek

Z przepisu regulującego omawiane zwolnienie (art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o PDOF) nie wynika, czy podmiotem będącym organizatorem wypoczynku ma być podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością, czy podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi organizacji wypoczynku.

Organy podatkowe podkreślają, że istotne znaczenie ma tu formalnoprawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizacją tego rodzaju przedsięwzięć. Warunek ten jest, zdaniem organów podatkowych spełniony, gdy organizacją wypoczynku zajmują się:

• podmioty, które świadczą usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, np. biura turystyczne, biura podróży, a także
   
• podmioty, które zajmują się statutowo tego rodzaju działalnością, m.in. szkoły i placówki, kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Tak wynika m.in. z przywołanej wcześniej interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12 stycznia 2017 r. czy Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 28 grudnia 2016 r.