Warunki zastosowania zwolnienia z podatku nagród wydawanych w akcjach promocyjnych

(wyrok WSA w Białymstoku z 5 lipca 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 488/17; orzeczenie nieprawomocne)

Stan faktyczny

Przedmiotem sporu rozstrzygniętego w powyższym wyroku był art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF. Spółka, w celu zwiększenia sprzedaży swoich produktów organizowała różnego rodzaju akcje promocyjne o charakterze konkursów. Założeniem było, że uczestnicy tych konkursów będą pomiędzy sobą rywalizować w celu osiągnięcia najlepszych rezultatów (sprzedaży produktów spółki). Uczestnikami tych konkursów mogli być: konsumenci (osoby fizyczne będące ostatecznymi nabywcami produktów spółki), podwykonawcy spółki, kontrahenci i pracownicy kontrahentów. W ramach konkursów spółka miała uczestnikom wydawać nagrody o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł. Spółka uważała, że nagrody te są zwolnione z podatku dochodowego na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF. Natomiast organ podatkowy uznał inaczej. Stwierdził, że nie można uznać za nieodpłatne świadczenie nagród uzyskiwanych przez zwycięzców konkursu organizowanego przez spółkę, pomimo, że wartość nagrody nie przekracza kwoty 200 zł. Zdaniem organu podatkowego, przesądza o tym fakt, że nagroda nie jest wydawana wszystkim uczestnikom, a jej uzyskanie uzależnione jest od wzięcia udziału w konkursie i osiągnięcia najlepszych rezultatów w rywalizacji. Organ podkreślił, że skorzystanie z tego zwolnienia jest uwarunkowane tym, że wręczenie drobnych gadżetów reklamowych i promocyjnych nie może wiązać się z żadną inną czynnością wzajemną, jak też nie może być nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności.

Stanowisko WSA

WSA przyznał rację spółce. Sąd wyjaśnił, że aby przy przekazaniu świadczenia można było skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PDOF, spełnione powinny być następujące warunki:

• świadczenie przekazywane jest nieodpłatnie,
   
• przekazanie świadczenia ma związek z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
   
• wartość świadczenia przekazywanego jednorazowo nie przekracza kwoty 200 zł,
   
• między świadczeniodawcą i obdarowanym nie istnieje stosunek cywilnoprawny lub umowa o pracę.

Sporna w omawianym przypadku była nieodpłatność świadczenia. WSA przypomniał, iż w orzecznictwie wskazuje się, że kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, ażeby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje m.in. wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy. W kontekście wykładni nieodpłatnych świadczeń niczym nieuzasadnione jest - zdaniem WSA - twierdzenie, że uczestnictwo w konkursie jest w jakikolwiek sposób ekwiwalentne z otrzymaniem nagrody. Skoro udział uczestników w konkursie nie powoduje u tychże uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też nie dokonują oni żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody, to nie ma powodów do uznania, iż sam fakt wzięcia udziału w danym konkursie, po spełnieniu przewidzianych w regulaminie warunków, automatycznie powoduje powstanie ekwiwalentnego świadczenia. Słusznie - zdaniem WSA - podnosiła spółka, że gdyby uznać stanowisko organu za prawidłowe, zwolnienie przewidziane w podatku dochodowym od osób fizycznych nie miałoby w ogóle zastosowania, ponieważ nie sposób zorganizować przedsięwzięcia mającego na celu reklamę i promocję danego przedsiębiorstwa, które nie wiązałoby się z jakimkolwiek zachowaniem ze strony adresata promocji.

Definicja nieodpłatnego świadczenia - jak stwierdził WSA - nie wyklucza tego, że otrzymujący świadczenie musi podjąć jakieś działania, aby je otrzymać. Istotne jest wszakże to, aby w zamian za to świadczenie (kwalifikowane jako nieodpłatne) nie wykonywał żadnego świadczenia wzajemnego. Natomiast działanie - polegające na spełnieniu wymogów przewidzianych w regulaminie, które jest warunkiem otrzymania nagrody - nie ma charakteru świadczenia wzajemnego.

Ponieważ inne warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia z PIT były spełnione, WSA uchylił interpretację organu podatkowego.